donderdag 6 oktober 2011

Midnight In Paris



De jaarlijkse Woody Allen is dit keer gesitueerd in Parijs. De eerste minuten een schaamteloze ode aan deze mooie stad in beelden van prachtige plekken, ondersteund door muziek die het gevoel van nostalgie al direct aanwakkert. Alsof je naar een toeristisch reclamefilmpje zit te kijken. Het treft echter geheel zijn doel, want de modus waar je in terecht komt is de juiste. Nostalgie.

Dit keer is Owen Wilson (in de rol van Gil) de vertolker van het typetje dat Woody vroeger zelf zo graag mocht spelen en hij doet dat perfect. Gelukkig blijft Wilson ook dichtbij zichzelf (althans, zo komt hij over) door het neurotische trekje links te laten liggen en een wat afwezig, ietwat sukkelig, maar vooral heel aimabel mens neer te zetten, die zich zou moeten verheugen op het aanstaande huwelijk met  Inez (Rachel McAdams), maar afgeleid wordt door zijn innerlijke onvrede en op zoek is naar iets dat hem uiteindelijk op een ander pad en passend gezelschap zal brengen.

Alwaar Inez zich laaft aan het gezelschap van háár vrienden Carol en Paul (fantastische rol van Michael Sheen) en voornamelijk van die laatste - een zelfingenomen betweter - onder de indruk is, geeft schrijver Gil zich over aan de stad door deze te proeven aan de hand van nachtelijke wandelingen door kleine straatjes. Als hij op een gegeven moment wordt uitgenodigd door een groepje mensen om mee te gaan naar een feest, komt Gil letterlijk in een tijd terecht waar hij tot nu toe alleen nog maar van kon dromen. De ambiance, aanwezigheid van zijn grote helden en vrouwelijk schoon in de vorm van Adriana (Marion Cotillard)zijn voor hem een stap in de juiste richting om zijn hart te volgen. Het is echter ook een spiegel die hem vertelt dat het geluk in jezelf moet worden gevonden, dat nostalgie een illusie is.

Het is een kunst om zo’n voor de hand liggende boodschap met zoveel eendimensionale personages zo onweerstaanbaar te verpakken, dat je met een fijn gevoel de bioscoop verlaat. Want veel stelt het allemaal niet voor, maar heerlijk is het desondanks.   

Geen opmerkingen:

Een reactie posten