Wat zou je doen als je van de ene op de andere dag ineens superkrachten hebt? Het overkomt drie jongens die in aanraking komen met een lichtgevende steen, die hen telekinetische krachten geeft. Ze houden de gave in eerste instantie geheim, oefenen er mee, halen onschuldige grapjes uit, ontwikkelen zich en onderwijl wordt hun karakter er door uitvergroot, zodat uiteindelijk goed tegenover kwaad komt te staan.
Kwam de steen soms van ‘a long time ago in a galaxy far, far away’? Het is een slimme zet om de basis uit Star Wars te koppelen aan de ‘realiteit’ van de ‘found footage’ van een film als Cloverfield. Ik pik speciaal die laatste er uit omdat die erg geslaagd was en Chronicle zit er niet ver vanaf. Het is erg vermakelijk en aanstekelijk om te zien hoe de scholieren hun krachten op speelse wijze ontwikkelen, waardoor zeker de eerste helft van de film doorspekt is met humor. Maar ‘with great power comes great responsibility’ en dat is iets waar niet iedereen mee overweg kan. De onschuldige grappen worden gevaarlijke acties gevoed door de haat die is opgebouwd in het buitenbeentje dat nu eindelijk zijn gram kan halen. Het escaleert razendsnel…
Cloverfield was een achtbaan die je tot het einde toe in de greep hield, omdat je meeleefde met de hoofdpersonen en wat hen overkwam. Je zat in het schuitje met hen. Chronicle begint hetzelfde, maar dan op een leuke manier. Het fantaseren over wat je zou doen met zulke krachten krijgt hier via het witte doek een uitvoering. Maar als het de verkeerde kant op gaat, maak je jezelf los van de hoofdpersoon en wordt het toch meer een schouwspel dat je van een afstand via CNN live tot je neemt. Een enerverend schouwspel desalniettemin!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten