Avengers
assemble. Avengers dispute. Avengers kick ass.
Dat zou de film mooi samenvatten. Van Loki komt de dreiging
die bestreden moet worden. Een God met grootheidswaanzin (kan dat?) en vooral
veel family issues. Daar is de gewone sterveling niet tegenop gewassen. Het
wordt dus tijd dat een geheim project onder leiding van Nick Fury (S.H.I.E.L.D.)
wordt opgestart: The Avengers. Het idee om superhelden - die eigenlijk
onderling niet eens zo veel met elkaar op hebben - samen te brengen in één team
om in noodgevallen (als deze) een sterke vuist te kunnen maken. De rustige
aanloop begint. Het verzamelen van de eigenzinnige individuen. Iron Man, Black Widow, Hulk, Captain
America, Thor, Hawkeye… Een aardige introductie, waarbij duidelijk wordt
dat de meesten toch vooral met hun eigen sores bezig zijn en dit op hun eigen manier
op willen lossen. Dispute. Maar, ‘when the shit hits the fan’ komen ze
natuurlijk tot het inzicht dat ze samen sterker zijn, elkaar aanvullen en de
vijand mogelijk kunnen verslaan. Kick ass.
Ik had van tevoren grote twijfels of deze verzameling van
grote persoonlijkheden wel tot één samenhangend geheel gekneed kon worden. Dat
is wonderwel geslaagd. Juist door het verhaal zeer simpel te houden kan ieders
eigen identiteit aandacht krijgen en zowel behouden worden als ten dienste
staan aan een groter geheel. Dat levert leuke confrontaties op tussen zowel de helden
onderling als tussen de wrekers en Loki met zijn leger uit het heelal. Naast de
voortreffelijke eye-candy in het ultieme gevecht (waarbij je nauwelijks tijd
hebt om je af te vragen waarom wezens met hogere intelligentie toch met zulke
basale aanvalstechnieken en wapens de mensheid dwars moeten zitten) zit de film
vol met zeer geslaagde humor van vooral de altijd droogkomische Tony Stark die
met zijn supergave high tech pak de show meerdere malen steelt. Een andere,
zeer grote verrassing voor mij is de Hulk. In zowel de film van Ang Lee als Louis
Leternier was het gedrocht nooit dat wat het moest zijn om te overtuigen.
Zowel de afmeting als zijn uiterlijk waren gevoelsmatig niet in orde. Nu is het
dan eindelijk voor de bakker. Goeie afmeting, goeie kop en één brok ongecontroleerde
explosieve kracht die ook nog eens twee van de beste grappoen van de film heeft.
Hulde!
Dit smaakt naar meer. Er zijn mogelijkheden genoeg. Dat meer
gaat ook komen, dat staat al vast. Hopelijk zetten ze het voort op deze
overtuigende manier.
Ps. Toch kwam het leukste 3D fragment van de avond uit de
korte trailer van Dispicable Me, die
volgend jaar in de bioscoop te zien zal zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten