Gangster Squad

In de linkerhoek hebben we Mickey Cohen (Sean Penn), een ex-bokser die nu als gangster de scepter wil zwaaien in Los Angeles, alwaar hij met drugs, hoeren en gokken genoeg geld binnen haalt om rechters en politie in zijn zak te hebben. In de rechterhoek staat Sgt. John O’ Mara, een politieman van het type ruwe bolster blanke pit, hardboiled, niet al te snugger maar met het hart op de juiste plek, die in opdracht van zijn chef in het geheim een team samen gaat stellen om Cohen lam te leggen. Geen arrestaties, geen glorie, geen promotie.

Het is vlak na de oorlog en ondanks het feit dat O’ Mara’s zwangere vrouw hem zegt: “war is over, stop fighting, come back to me”, ziet ze in dat er een nieuwe oorlog aan de gang is tegen de misdaad en dat ze John als trouwe en goudeerlijke wetsdienaar beter kan helpen in het samenstellen van het ultieme team.

De groep van ‘ultimate avengers’ gaat ietwat als een kip zonder kop tekeer tegen alles waar Cohen een vinger in heeft en haalt zich de woede van deze gangster op de hals, die zich natuurlijk niet zomaar gewonnen geeft. Een strijd ontvouwt zich tussen goed en kwaad, met voor- en tegenspoed, met een einde dat is te voorspellen, maar de weg er naar toe is zeer genietbaar.

In deze film geen tint grijs (laat staan vijftig). Het is klip en klaar wie goed is en wie slecht, zelfs als een goede met een slechte werkt. Dat maakt het ondubbelzinnig en daardoor genietbaar als zodanig. Die hoedanigheid uit zich dan verder in treffende locaties, mooie kleding, prachtige typetjes, ‘a dame to kill for’ en heerlijke oneliners. Zoals wanneer O’ Mara probeert de ‘smooth operator’ Sgt. Jerry Wooters (Ryan Gosling) te rekruteren, die hem een passend antwoord geeft: “The whole town is under water and you’re grabbing a bucket when you should be grabbing a bathing suit”. Of om de kip zonder kop aanpak, maar het vertrouwen in elkaar te onderschrijven als de ‘gangster squad’ een inval gaat doen: “You’re sure we can pull this off?” “No.” “Let’s do it then.” Ondertussen vliegen er meer kogels rond de oren dan dat er woorden uit de monden komen.

Qua onderwerp valt de film natuurlijk goed te vergelijken met The Untouchables van Brian de Palma, maar Gangster Squad mist de signatuur van een auteur om een echt hoge score mogelijk te maken. En hoewel het auteurschap van de Palma omstreden mag zijn, zijn signatuur was onmiskenbaar.