16 september 2011
Leer ik het dan nooit. Sharktopus was een billboard dat me met koeienletters waarschuwde voor dit soort films. Op naar Piranhaconda zei ik nog, voor de gein. Of voor die avond dat mijn mentale gestel was afgezwakt tot slechts enkele werkende hersencellen die de lol er nog wel van in zouden kunnen zien. De checklist is zo af te vinken:
- B-list actor(s)
- Slechte, hele slechte CGI
- Exotische locatie
- Gemuteerd zeemonster
- Bikini – Babes – Boobs (not naked, by the way)
- Wetenschapper
- Geen verhaal
Dinoshark is de humorloze variant van diens opvolger Sharktopus en misschien is het juist deze serieuze toon die de film ‘not even mildly amusing’ maakt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten