Bloody Beginnings. Dat is wat we krijgen. Een korte oorsprong proloog om te zien waar dat trio inteelt hillbillies kannibalen uit West Virginia nu eigenlijk vandaan kwamen. Ze werden als kinderen in een soort sanatorium ondergebracht dat veel weg had van een gevangenis met folterpraktijken. Laat het maar aan het inventieve trio over om uit te breken, het hele ziekenhuis op stelten te zetten en wraak te nemen op de artsen, op geheel eigen, sadistische wijze. Een bloederig voorproefje op wat gaat komen.
Zoveel jaar later. Een hoop opgewonden jongelui die het er van willen nemen in een hut ergens in de sneeuw. Maar die hut krijgen ze nooit te zien, want de titel uit de film moet worden waargemaakt en ze nemen met hun sneeuwscooters al gauw een ‘wrong turn’, waardoor ze terecht komen bij het verlaten, maar voor ons welbekende sanatorium uit de proloog. Laten we er nog eens wat clichés tegenaan gooien. De mobieltjes hebben geen bereik, men doet zich tegoed aan drank, drugs en elkaar (zelfs wat lesbo actie, waarover later meer) en heeft vooral veel puberale lol. Kortom, het ideale kanonnenvlees voor de gebroeders inteelt, die daar natuurlijk rondwaren. Wat volgt zijn nog meer clichés (laten we ons opsplitsen), tenenkrommende dialogen (“Who the fuck are they? They are the cannibal hillbillies my father told me about. Who else could it be?”), idiote gebeurtenissen (als hun vriend het uitschreeuwt van de pijn omdat hij wordt gefileerd, gaat de rest van de groep langdurig discussiëren en uiteindelijk stemmen (!) of ze hem gaan redden) en een spanningsloze rit door het spookhuis, waarin alleen de expliciete moordpartijen nog enig licht kunnen schijnen in het donker. Die moorden zijn inderdaad aardig expliciet, (zo nu en dan) inventief, maar niet altijd even overtuigend uitgevoerd.
De kannibalen grommen ondertussen tegen elkaar, hakken de lichamen aan stukken en vullen de vleesvoorraad aan om de strenge winter goed door te komen en geven – om de inwendige mens ook direct te versterken - een nieuwe betekenis aan het begrip vleesfondue. Tien jongeren, tien kleine negertjes…
Wrong Turn 4 is niet voor niets de zoveelste ‘direct to dvd’ in deze serie. Het is een term die genoeg zegt. Liefhebbers weten wat ze kunnen verwachten. Fijnproevers laten dit links liggen.
Ps. Je had nog wat van me te goed. In deze film wordt een mooie term gebruikt die ik nog nooit had gehoord. ‘Slut bunkies’. Eén van de meiden zegt het tegen twee andere meiden die liggen te vozen. Nou ja, ‘slut’ lijkt me duidelijk. ‘Bunkie’ is slang voor ‘bunkmate’, degene met wie je een slaapvertrek deelt, in het bed naast je. Weer wat geleerd. Goeie term!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten