(1e seizoen, 8 afleveringen, 45 min, IMDb 8,4)
Misschien iets overdreven wordt in de eerste minuten van
deze serie het perfecte stadje Broadchurch (aan de prachtige en imponerende kustlijn van West Dorset) afgeschilderd waar iedereen elkaar kent en elkaar aardig
begroet. Het dient om de schok te benadrukken die volgt als de moord op een
kind aan het licht komt. Plaatselijke Detective Sergeant Ellie Miller moet
werken met buitenstaander Detective Inspector Alec Hardy, die de positie inneemt
die zij had willen hebben. Het onderzoek maakt duidelijk dat zaken al snel
persoonlijk worden in deze hechte gemeenschap, wat alles extra ingewikkeld
maakt. Er zijn mensen die dingen verbergen, mensen die verdacht worden, mensen
die liegen. Hoe je tegen je buurman aankijkt kan drastisch veranderen, omdat
iedereen verdacht is zolang het tegendeel is bewezen. “I really do pity you”,
zegt een verdachte tegen Hardy als die hem verhoord, “seeing depravity in
perfectly normal behaviour. I’d hate to be in your mind”. Niet alleen de
politie, maar de pers die er lucht van krijgt gaat wroeten in het verleden van
enkele inwoners wat de boel alleen nog maar meer op scherp zet. Tel daarbij de
roddel en achterklap op en de gemeenschap wordt danig aan het wankelen
gebracht. Te meer omdat de toeristen wegblijven (wie wil er pootje baden aan
het strand waar een jongetje is gevonden) en de inkomsten dus achter blijven.
Wat de serie prachtig laat zien is de onwetendheid, de
angst, het rouw- en verwerkingsproces van de familie van het vermoorde
jongetje. Daarbij zien we hoe oppervlakkig de uiterlijke schijn van perfectie
binnen die gemeenschap was. Maar bovenal is daar de wrijving en wisselwerking
tussen de twee detectives. Hardy is een asociale, eigenzinnige en onhebbelijke
man die de mislukking van een vergelijkbare zaak als donkere schaduw boven zijn
hoofd heeft hangen. Miller is het tegenovergestelde, innemend, gevoelig,
betrokken. Ze stoten elkaar af, maar moeten toch samen tot een oplossing komen.
Het geeft heerlijke verbale uitingen zoals wanneer Miller aan Hardy vraagt “are
you religious?” hij op geheel eigen wijze antwoordt “yes, I pray nightly you’ll
stop asking me questions”. Als laatste pluspunt wil ik noemen dat de serie
spannend is tot en met de laatste aflevering, er geen losse eindjes zijn en de
ontknoping pijnlijker is dan verwacht.
Misschien een beetje vergelijkbaar met The Killing, maar dan zonder de politiek en het sleept zich gelukkig
niet zo voort. Een prima serie!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten