SEKS en DRUGS en GELD. Waarbij geld niet alleen een middel
is om de seks en drugs te bekostigen, maar het is het grootste verslavende
product van alles. Jordan Belfort (fenomenaal gespeeld door Leonardo diCaprio)
is de man die zichzelf opwerkt uit het niets en een zeer geslaagde
beurshandelaar wordt, alhoewel dat niet geheel volgens de regelgeving gaat.
Vanwege zijn uiterst vlotte babbel wordt hij binnen de kortste keren puissant
rijk en doet zich buitensporig te goed aan alles wat geld kan kopen. De
testosteron die hem drijft wordt vergroot door de drugs die hij gebruikt. Maar
zijn opvallende manier van leven en handelen ontgaat ook de FBI niet die haar uiterste
best doet om Belfort in het gevang te krijgen.
Gebaseerd op het levensverhaal (en de boeken) van Jordan
Belfort weten Martin Scorsese en Leonardo diCaprio er een waar feest van te
maken. Een feest om naar te kijken en van te genieten. Een feest dat maar
liefst drie uur duurt en geen seconde verveelt. Op zich al een knappe
prestatie, want het laat een best eenzijdig verhaal zien, waarin we kunnen
smullen van de uitspattingen van Belfort die op het obscene af zijn, maar de
andere kant van de medaille, de vele gedupeerden die het vaak toch al niet zo
breed hadden, komt totaal niet aan bod. Een keuze die voor deze film toch goed
uitpakt. De combinatie van komedie en misdaad vloeit mooi samen en maakt het
tot een licht verteerbaar geheel, waarin diCaprio van het doek spat (hij heeft er
niet voor niets al een Golden Globe voor gewonnen). De beste scènes zijn die
waarin hij (onbewust of bewust van zijn omgeving) laat zien wat een
ongelooflijke overtuigingskracht hij heeft als hij aan de telefoon zit met een
klant aan wie hij aandelen wil verkopen. Onbewust in de scène waarin hij bij
een lokale handelaar in penny stocks (lage prijzen, enorme commissies) begint
en door zijn geweldig enthousiaste en doordachte verhaal meteen voor een paar
duizend dollar verkoopt, terwijl de rest van het kantoor ademloos zit te kijken
en zich afvraagt wie dit is en hoe hij dat doet. Bewust, als hij door heeft hoe
goed hij is, een eigen kantoor begint en zijn medewerkers op hilarisch wijze laat
zien hoe zo’n klusje geklaard wordt.
Maar er is veel meer. Van dwergwerpen tot coke snuiven uit
de privédelen van een hoer. Memorabele en unieke scènes, zoals die waarin hij
te veel van een bepaalde drug heeft genomen en bijna verlamt in zijn witte ‘Sonny
Crockett’ Ferrari Testarossa naar huis wil rijden. De film zit vol met dit
soort mooie vondsten.
Als je er over na gaat denken besef je wat voor schurk
Belfort eigenlijk is. Maar daar gunt Scorsese je geen tijd voor. Net zo min als
al die mensen er bij stil staan die nu nog altijd in praktijk willen brengen wat
Belfort maar al te graag in zijn seminars
overbrengt: hoe verdien je zo snel mogelijk zo veel mogelijk geld. Dat dit vaak
over de ruggen van anderen gaat is dan bijzaak.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten