(1e seizoen, 10 afleveringen, 60 min, IMDb 8,0)
‘Happily married
with kids’, dat is Noah. Hij is onderwijzer en bezig aan een tweede
boek. Met het hele gezin gaan ze naar zijn steenrijke schoonouders die een
groot huis aan de kust (Hamptons) hebben. Daar ontmoet hij Alison. “Why don’t you tell me how it began”
hoor je iemand in een voice-over zeggen. Noah vertelt dus zijn verhaal, maar
halverwege de aflevering verschijnt de naam Alison in beeld en krijgen we haar
versie van het gebeurde te zien. We leren haar kennen en het leven met haar man
dat overschaduwd wordt door een verschrikkelijke gebeurtenis. Ze werkt als
serveerster in een restaurant waar zij hem, Noah, voor het eerst ontmoet. Ook
al vechten ze er tegen, de aantrekkingskracht en lust tussen beiden is
onvermijdelijk en Noah en Alison krijgen een affaire, die grote gevolgen heeft voor
henzelf en de mensen om hen heen.
Deze serie is fantastisch, om meerdere redenen. Allereerst
wordt het hele proces van de affaire met al die gevolgen van dien op zeer
volwassen, intelligente en overtuigende manier in beeld gebracht. Daarnaast zijn
alle personages heel goed uitgediept, waardoor er niet zo snel over goed en
fout valt te praten. Speciaal is het feit dat het geheel van twee kanten wordt
belicht. Zijn visie en de hare, die elke keer wat verschillen. Soms zijn die
verschillen groot (het initiatief komt bijvoorbeeld opeens van de ander), soms
klein (andere kleding of haar los). Daarbij leer je van beide kanten zaken die
je vanuit één enkel perspectief nooit te weten was gekomen (zie ook The
Disappearance Of Eleanor Rigby). Wat dit geheel dan nog extra speciaal
maakt is het feit dat beiden de gebeurtenissen eigenlijk achteraf vertellen, en
wel aan de man van de voice-over die ik noemde, wat een agent blijkt te zijn
die onderzoek doet naar een ernstig delict dat is gepleegd. Het geeft het
geheel een extra lading, maar je gaat je ook afvragen of de herinneringen
wellicht met opzet verschillen van elkaar.
Het verhaal zit zeer goed in elkaar en gaat (in tijd en
onderwerp) verder dan je zou verwachten, waardoor het nog volmaakter wordt.
Oorzaak en gevolg. Daarbij zit het qua emoties vrij complex in elkaar en gaat
het af en toe vrij diep. Het mysterie van de misdaad die gepleegd is speelt
slechts op de achtergrond een rol, maar is wel van groot belang voor het geheel.
Aan de ene kant vind ik het jammer dat de serie niet binnen
tien afleveringen wordt afgerond, aan de andere kant ben ik blij dat er een
vervolg komt…
De serie is zeer goed ontvangen en er zijn Golden
Globe nominaties voor de serie zelf en de hoofdrolspelers, Dominic West en
Ruth Wilson (die de serie Luther
wat extra smaak gaf en de reden is waarom ik The Affair ben gaan kijken). En als er een ‘best original song – tv
series’ categorie bij die Globes zou zijn, dan had Fiona Apple met gemak
kunnen winnen.
I was screaming into the canyon
At the moment of my death
The echo I created
Outlasted my last breath
My voice it made an avalanche
And buried a man I never knew
And when he died his widowed bride
Met your daddy and they made you
I have only one thing to do and
that's
To be the wave that I am and then
Sink back
into the ocean
Geen opmerkingen:
Een reactie posten