Deal

Deal is eigenlijk door een slimme deal tot stand gekomen, namelijk door crowdfunding. Toen dit in het begin niet echt storm liep, kreeg filmmaker Eddy Terstall het lumineuze idee om minifilmpjes te gaan verkopen, die hij zou maken voor iedereen die er (genoeg) geld voor bood. Eddy’s TwitFlicks was geboren en de kassa rinkelde, waardoor er al snel meer geld was dan voor de in eerste instantie korte film nodig zou zijn, waarna de beslissing werd genomen om er een volwaardige speelfilm van te maken.

Deal heeft op maandag 10 september 2012 een soort megapremière dag in Eye. De hele dag door draait de film met als afsluiter om 21:00 uur de officiële première inclusief afterparty met muzikale omlijsting door Benjamin Herman, die ook de soundtrack verzorgde. Na elke voorstelling verzorgt Eddy met zijn twee acteurs een korte Q&A. We kiezen voor de voorstelling van 18:30 uur.

Al sinds Hufters en Hofdames uit 1997 kijk ik altijd uit naar een nieuwe film van Terstall. Ik vermaak me er meestal prima bij, door de karakters, situaties en locaties die herkenbaar zijn doordat ze alledaags en dichtbij voelen. Eddy heeft meestal ook een goed oog voor zijn acteurs/actrices. Dat is in Deal niet anders. Eigenlijk draait dit keer de hele film om maar twee mensen, Sara (Roberta Petzoldt) en Midas (Teun Kuilboer). Ze kennen elkaar uit de kroeg, waar hij komt drinken en zij staat te serveren. Ze kunnen leuk met elkaar praten over ditjes en datjes. Laat het gesprek er nu op komen hoeveel Midas er voor over zou hebben om één nachtje met Sara door te brengen. Het tweetal komt in Barcelona terecht alwaar e.e.a. net iets anders loopt dan ze hadden verwacht, c.q. voorgenomen.

Een leuk uitgangspunt, waarbij door de keuze van de karakters de vorm van de film in hoge mate wordt bepaald. Sara is van het overheersend type, dat doet waar ze zin in heeft, zonder al te veel over de gevolgen na te denken. Ze gaat het avontuur en de uitdaging aan. Midas is een beetje een sufferd, van rijke komaf, toont weinig initiatief en zegt op (bijna) alles ja en amen. De volgzame, of lapzwans, zoals Sara hem een keer noemt. Het spel van en tussen beide hoofdpersonen komt natuurlijk over. Maar het kabbelt allemaal maar een beetje voort. De niet al te interessante gesprekken (misschien iets te alledaags?) vormen het geraamte van de film. Extra probleem is de lijzigheid van Midas, die op geen enkel moment voor zichzelf op komt, waardoor het op het emotionele vlak ook wat …uhm, vlak blijft. Wat moet je met zo iemand die alles goed vindt, die het vuur mist om de spanning er in te brengen. Zelfs de spanning die door het mooie blote lijf van Sara en de weinig verhullende vrijscènes tussen haar en Midas zou moeten ontstaan, worden een beetje teniet gedaan door de alledaagse manier van presenteren en het feit dat met het functionele aspect er van wel ruim wordt omgegaan. Maar misschien gaat het daar ook niet om. Maar waarom dan wel?

Misschien mis ik wel het punt, namelijk dat er niet echt een punt wordt gemaakt, dat dit gewoon een ultieme onthaasting film is, waar verder niet veel achter moet worden gezocht.

Eigenlijk is er niet zo heel veel veranderd in al die tijd. In Hufters en Hofdames komt eenzelfde soort koppel voor in de vorm van Dimitri (Marc van Uchelen) die goed bevriend is met Esther (Rifka Lodeizen) maar eigenlijk is hij verliefd op haar, terwijl zij nooit op hem zal vallen omdat ze op veel ruigere types valt. Deal komt een beetje op hetzelfde neer, alleen wordt er door een leuke vondst de boel op scherp gezet. En toch ook weer niet, want zoals gezegd mis ik juist de scherpte, de diepgang  alsook de goede grappen, waarvan er niet zo veel voorbij komen.

Tijdens de Q&A geeft Roberta duidelijk antwoord op een vraag uit het publiek, dat ze niet mochten improviseren, dat Eddy enorm vast houdt aan zijn script en erg gecharmeerd is van zijn eigen grapjes. Ze zegt het plagerig. De grap over de jurkjes is best leuk, maar het is toch wel jammer dat de leukste grap op het t-shirt van Midas staat en een quote van Woody Allen laat zien: “God is dead, Nietsche is dead en ik voel me ook niet zo lekker”.