The Bourne Legacy

Dat ik me uitstekend heb vermaakt met deze lange film staat buiten kijf. Of de film het etiket ‘Bourne’ waardig is, is een ander verhaal waarover de meningen verschillen en die de beoordeling van de film in de weg kunnen zitten.

Ik heb me vermaakt met Jeremy Renner in de hoofdrol, die een zeer geloofwaardige actieheld neerzet. Ik heb me vermaakt met Rachel Weisz, die laat zien wat een geweldige actrice ze is en het kloppend hart van de film vormt. Ik heb me vermaakt met de wat langzame maar spannende opbouw, de memorabele actiemomenten en de het toewerken naar een hoogtepunt.

Nu moet ik bekennen dat ik nooit zo’n fan was van de supersnelle montage en beweeglijke cameravoering bij actiescènes waar Paul Greengrass zich af en toe meer dan schuldig aan maakte. Dat is in deze bo(u)r(n)eling gelukkig weer wat teruggeschroefd waardoor je meer zicht krijgt op wat er tijdens de actie gebeurd.   

Maar ergernis was er ook. Al kwam die meer achteraf en door te gaan vergelijken met de originele trilogie. Zoals het wat rechtlijnige verhaal, de keuze om scènes uit de The Bourne Ultimatum in het verhaal op te nemen - zodat we ons er van bewust zijn dat dit nieuwe/andere verhaal zich gelijktijdig en in hetzelfde wereldje afspeelt - en het wat abrupte einde van de film.

De vraag stellen is hem beantwoorden zeggen ze wel eens. Dus ja, natuurlijk is het slim om de naam van een zeer bekende en gewaardeerde filmcyclus voort te zetten, ook al is dat met andere namen. De titel alleen trekt vermoedelijk al miljoenen mensen naar de bioscoop. Maar de verwachtingen zijn zeer hoog, vergelijkingen worden gemaakt en kritiek is onvermijdelijk. En terecht ook. De grootste fout die deze film maakt is het leggen van de link naar die eerdere films door scènes daarvan te hergebruiken. Het is opzichtig, overbodig en afleidend. Dat neemt niet weg dat ik me uitstekend heb vermaakt en uitkijk naar een vervolg, ondanks de woorden die ik vier jaar geleden schreef.

Toen had ik het trouwens ook over mijn zoon en dat ik hem vaak ‘met Damon’ (oftewel Matt Damon, zelfde klank) hoor zeggen als hij de telefoon opneemt. Damon is ondertussen wat ouder en merkt met een knipoog op als we de bioscoop verlaten: “ik vond die met Damon beter”.