donderdag 7 februari 2013

Gutterballs


In een te kort rokje zonder slip gaan bowlen verhit de gemoederen onder een groepje opstandige jongelui met een flinke vechtpartij en een sadistische verkrachting tot gevolg. Toch zal de match tussen de rivaliserende teams plaats moeten vinden en treffen ze elkaar weer de volgende avond. Dat er in bowlingscenter Xcalibur slachtoffers gaan vallen als gevolg van de gebeurtenis van de vorige avond moge duidelijk zijn. Een seriemoordenaar met een omgekeerde bowlingtas op zijn hoofd werkt zich met rasse schreden door de ‘loudmouths and floozies’ heen. Maar wie zit er achter het masker en waarom vallen er ook ‘onschuldigen’ ten prooi aan de klauwen van de killer?

Gutterbals is pure exploitatie. Nudity, violence, gore & profanity. De neontitels en synthrock score geven de liefde voor de slashers uit het tijdperk van de jaren ‘80 aan. De poster voor de film is een rip-off van Maniac, maar heeft er verder niet mee van doen, behalve dat het om een seriemoordenaar gaat.


De moorden zijn lang niet slecht gedaan en komen dicht in de buurt van de groezelige sfeer van slashers uit die jaren van weleer. Ik wil veel op de koop toenemen, zoals een flutverhaal, over-acterende amateurs en een gebrek aan logica, maar wat echt enorm tegen gaat staan, en waar het leeuwendeel van de film mee is gevuld, zijn de niet aflatende scheldpartijen en ‘stoere’ teksten die de irritante jongeren spuien. Met een gemiddelde van 6,51 keer per minuut staat Gutterballs op de tweede plaats van films waarin het woord ‘fuck’ het meest wordt gebezigd. Je begrijpt dat er niet veel plaats meer over blijft om er een zinnig woord tussen te krijgen. Dood moe wordt je er van. En dat is zonde, want met wat meer inventiviteit en slechts een tiende van de ‘fucks’ had dit een waardig eerbetoon kunnen zijn.   

Geen opmerkingen:

Een reactie posten