Kick-Ass 2

De film zit er vol mee: zelfbevlekking. Laat ik dat ook doen en uitgaan van wat ik over Kick-Ass schreef op 17 april 2010.

“In de maak is dan ook nog ‘American Jesus’, een alweer verrekte goed idee van een normaal jongetje dat denkt, c.q. er achter komt dat hij de reïncarnatie van Jezus Christus is. Het eerste deel van de comic is al uit en ik zit nog altijd in spanning te wachten op het vervolg.”

Een voorbeeld van de zelfbevlekking is dat er in de kamer van Kick-Ass / Dave Lizewski een poster hangt van American Jesus, een comic van Mark Miller (schrijver van de comic Kick-Ass), wat een trilogie had moeten worden (als comic) en een film. De spanning van het wachten op de comic is omgeslagen in apathie (wachten kan ook te lang duren) en de film is er ook nog niet. Volgens een bericht van een jaar geleden zouden de comic en de film gelijktijdig (zie ook Kick-Ass) moeten uitkomen in 2013/2014. Ik heb zo’n vermoeden dat ie voorlopig nog blijft steken in ‘development hell’.

“De grote kracht van de film, het verhaal, is dat het alle clichés op zijn kop zet. Je weet daardoor nooit wat je kunt verwachten, welke kant het uit zal gaan.”

De grote zwakte van Kick-Ass 2 is dat alle clichés die op zijn kop waren gezet door zijn getuimeld naar de normale stand waarin je precies kunt verwachten welke kan het uit zal gaan. Er is weinig vernieuwends te ontdekken in dit vervolg.

“En de vloekende vechtmachine? Het meisje? Het meisje is Hit Girl. Een jaar of 10 oud. Ze neemt geen blad voor de mond en kijkt niet op een lijk meer of minder. Hit Girl is dé hit van de film. Hit Girl ROCKS!”

Hit Girl is ondertussen onderweg naar volwassenheid, wat alles een stuk minder ‘edgy’ maakt. Ze schopt ook in deel twee weer als beste kont, maar de makers zijn wat haar betreft flink afgeweken van de comic. In een comic kun je altijd dezelfde leeftijd blijven. Chloë Grace Moretz wordt met de dag ouder. Het hele verhaal met de populaire meisjes op school is nieuw, een gevolg daarvan en wat mij betreft het saaiste deel van de film. Er is verder meer nadruk gelegd op de komische kant van het verhaal, wat zich bijvoorbeeld uit in een grappigere outfit voor ‘The Motherfucker’, een lollig einde en minder heftig geweld, in tegenstelling tot de nihilistische aanpak in de comic, waar kinderen worden afgeschoten, de kolonel eindigt met de kop van zijn dierbare herder om zijn eigen hoofd en Hit Girl wordt afgevoerd door de politie.

Is er nog iets positiefs te melden dan? Als je het nergens mee vergelijkt is het een onderhoudende film waar je genoeg lol aan kunt beleven. Maar ik ben bang dat ik me er weinig van zal herinneren over twee jaar, voornamelijk omdat er een deel één bestaat die iets nieuws had te bieden. Wat dat betreft is de comic niet veel anders. Ik wist niets meer van het verhaal en moest die tweede serie er bij pakken om na te gaan wat de verschillen zijn met de film.

Chloë Grace Moretz mag zich als outcast in de pubertijd onder druk van de populaire meisjes nogmaals uiten in de remake van Carrie binnenkort. Hoewel het beter past bij haar leeftijd houd ik mijn hart vast. Ik vrees een gematigde aanpak. Ik zie de ster nog niet zo snel naakt en maandelijks bloedend onder de douche vandaan komen, om maar eens de beginscène van de Brian De Palma klassieker aan te halen.