Een meisje rent schaars gekleed al gillend door een bos. Je
zou ze de kost moeten geven, die meisjes die een film op deze manier openen. Het
meisje in kwestie was ontvoerd, wist te ontsnappen maar ontkomt toch niet aan
haar achtervolger.
Na deze proloog treffen we een stel (man & vrouw) die
onderweg zijn. Daarnaast zien we een gewelddadige bende. Aldus vormt zich een
driehoek. Als het stel wordt geconfronteerd met de bende wordt niet alleen
duidelijk wat de connectie is met het vermiste meisje, het gebeurt op zeer
verrassende wijze. En daar blijft het niet bij. Verrassingen te over in deze
film van Ryûhei Kitamura (Versus, Azumi) en scriptschrijver David Cohen
(debuut!).
We zijn getuige van het werk van een psychopaat, die even
welbespraakt is, als inventief in het uitvoeren van zijn taak. Daarbij blijft
het lange tijd onduidelijk wat zijn verhouding met het ontsnapte meisje nu
eigenlijk is, waardoor het aftellen van lichamen niet het enige is dat je bezig
houdt. Met onverwachte acties, slimme vondsten, America Olivo die haar borsten
weer eens in de strijd gooit en de gore-meter die in het rood gaat is deze
bloedhond meer dan tevreden met deze heerlijk onzinnige en tegendraadse B-film.
Victim: “Why
are you doing this to me?”
Psychopath:
“It keeps me fit.”
V: “But I
didn’t do anything wrong!”
P: “Then I
guess you’re just unlucky…”
En met de titel van de film in het hoofd kun je er bij
voorbaat zeker van zijn dat er geen losse eindjes zijn!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten