Mud

Er gebeurt eigenlijk niet zo heel veel in Mud en wat er gebeurt is daarom misschien juist niet in de lijn der verwachting. Twee jonge jochies wonen langs een rivier in Arkansas en vinden op een eiland een boot in een boom. Daar blijkt een man zich schuil te houden. Hij zegt te wachten op zijn vriendin om er daarna vandoor te gaan. En ja, ze zitten achter hem aan, vandaar dat hij zich schuil houdt. Hij kan wel wat hulp gebruiken en de jongens zijn hem van dienst. Dat is het grootste deel van het verhaal. Maar het knappe van de film is dat er ook niet zo veel hoeft te gebeuren, want dit gegeven, de interactie tussen Mud (Matthew McConaughey als de vluchteling) en de twee jongens en die tussen de jongens en de overige personages is rijk genoeg om een boeiende film af te leveren.

Dit is Arkansas, waar je als jong jochie al op een crossmotor mag rijden (zonder helm), mobieltjes of Wifi ver te zoeken zijn en het avontuur zich nog in de echte wereld afspeelt, waar mensen namen hebben als May-Pearl, Neckbone en Mary-Lee. Maar ook hier komen problemen voor die van invloed zijn op het gedrag van de jongens. Ouders die misschien gaan scheiden, het verlies van de boot en dus geld omdat de rivier je inkomsten verschaft, vertrek naar de stad waar je niets te zoeken hebt.

Waarom zou je zo’n vreemde, mysterieuze man waar de politie naar op zoek is eigenlijk vertrouwen? Hij lijkt oprecht genoeg om te kunnen vertrouwen, geeft antwoord op hun vragen. Maar het is vooral wat de jongens in hem zien. Een stukje van henzelf. Ellis is de romanticus, de ridder op het witte paard die niets liever wil zien dan dat Mud met zijn geliefde wordt herenigt en weg kan rijden naar de zonsondergang. Neckbone is pragmatisch en vooral bezig met wat het hem op zal leveren. Gehard door omstandigheden. Hij is zijn ouders kwijtgeraakt op zeer jonge leeftijd, net als Mud. En Mud, Mud is een groot stoer kind, dat niet bijster intelligent is, maar het hart op de goede plek lijkt te hebben zitten, maar misschien wat verblind is door de liefde voor zijn meisje.

De wereld door de ogen van deze drie lijkt simpel. Is de volwassen wereld complexer of maken we het onszelf zo moeilijk? Er zitten natuurlijk wat haken en ogen aan het verhaal, maar dat is voornamelijk door wat de overige personages er aan toevoegen. Als kijker ben je misschien ook geneigd het moeilijker te maken dan het is. De film dwingt je terug te gaan naar de basis en doet dat op een mooie manier.