Lisa zal morgen 16 jaar worden… alleen wordt het nooit
morgen. Lisa zit vast in een soort ‘groundhog day’ en herbeleeft dezelfde dag
met haar vader, moeder en broertje (die niets doorhebben) in een groot oud huis
omgeven door dichte mist, waardoor ze ook niet weg kan. Elke dag dezelfde
routine, tot ze geluiden uit de muren en op zolder hoort, een gesloten deur
achter de wasmachine vindt en een aanwezigheid voelt die haar angstig maakt. Dan
begint het gedrag van vader en moeder ook opeens te veranderen. Wat doe je dan? Je pakt
het in ieder huis aanwezige Ouija bord - te vinden tussen Risk en Monopoly - om
met de andere zijde te communiceren. Laat die andere zijde nu de levenden zijn,
waar iemand haar probeert te bereiken om een gruweldaad te voorkomen.
Een aardig idee dat doet denken aan het fantastische I Am A
Ghost, alleen in dit geval is het niet zo goed ingevuld. Er zit
namelijk totaal geen logica in de gebeurtenissen, waarbij alles mogelijk is en
je van het ene onverklaarbare voorval naar het ander gaat. Lisa ziet dingen,
hoort dingen, kruipt in ondergrondse kelders, wurmt zich door schoorstenen,
reist door tijden en parallelle geestwerelden (en speelt klarinet om daar te
komen!)… Hoe vergezocht en onsamenhangend wil je het hebben. Slaapverwekkend
ook. Bij dit soort films vraag ik me af wie hier nou serieus dacht een goed
product te hebben afgeleverd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten