maandag 4 augustus 2014

Under The Skin


Kijken, waarnemen, absorberen, leren, herhalen, kopiëren. Wat maakt iemand tot één van ons? Taal, uiterlijk, kleding, gedrag. Ze heeft zich aangepast en is op zoek, naar mannen. Een bepaald type man, alleenstaand, meegaand, makkelijk bespeelbaar. Eindeloos rijdt ze rond in haar busje. Als een roofdier, voorzichtig, behoedzaam, in verleidelijke verpakking en onontkoombaar als wat. Als het aas bijt haalt ze het binnen. Als een zwarte weduwe in een web van waaruit niet valt te ontsnappen.

Voor wie goed kijkt ziet dat haar gedragingen reproducties zijn, waarbij emotie wordt geveinsd. Dit maakt haar even efficiënt als vreemd. De fascinerende en hypnotiserende beelden leveren de kijker een mix aan vaak tegengestelde emoties op. Intrigerend, onbehaaglijk, betoverend, vervreemdend, boeiend, verontrustend. Door haar ogen zien we ons zelf en wat we zien is niet erg positief. Maar ook zij wordt beïnvloed, waarna ze anders naar zichzelf gaat kijken en blijkt dat ze veel kwetsbaarder is dan gedacht.

Under The Skin is een aparte film, waarin weinig wordt gepraat, veel herhaling zit, die traag is, maar nooit verveeld omdat de misschien zelfs banale basis van het verhaal zo ontzettend boeiend en op aparte wijze wordt weergegeven. De film is in ‘guerilla style’ opgenomen waardoor het gevoel van realisme extra scherp contrasteert met het onderwerp. Het is een gedurfde stap voor hoofdrolspeelster Scarlett Johansson die ver buiten haar normale werkgebied zit en dit ‘risico’ durfde te nemen.


Bereid je voor op een bijzondere ervaring. Bereid je ook voor om met een naar gevoel huiswaarts te keren.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten