Marika (Gillian Anderson) zet samen met haar zoontje haar
man Gabe (Rufus Sewell) af op het vliegveld. Hij gaat een paar daagjes naar
Princeton voor onderzoek en zal ook Marika’s vader (Sal) ontmoeten die daar les
geeft. Als Gabe echter niet op de geplande vlucht terug zit, blijkt dat hij is
verdwenen. Twaalf jaar later houdt de ondertussen hoogbegaafde zoon Erol (Haley
Joel Osmont) een oogje op zijn moeder, die nog altijd niet over het verlies
heen is. Als zijn opa Sal hem probeert te overtuigen wat er met Gabe gebeurd
kan zijn wil Erol daar in eerste instantie niets van weten. Enkele dramatische
gebeurtenissen zetten hem er echter toch toe aan om een buitengewone zoektocht naar
zijn vader te ondernemen.
Ik wil niet te veel verklappen over de zoektocht en wat er
met de vader is gebeurd. De gevolgen van deze vermissing (voor Marika, Erol en
Sal) zijn duidelijk, maar wat zullen de gevolgen zijn van de zoektocht? Er is
een dilemma, daar hoort een puzzel bij en een oplossing. Het hele proces is op
zich duidelijk en goed uitgevoerd, maar de logische volgorde van stappen is
weinig verrassend, het dramatische aspect misschien wat onderbelicht. De
technische aspecten van de hele onderneming zijn grotendeels onbelangrijk, daar
draait het namelijk niet om, maar waar het wel om draait is eigenlijk te
logisch om indruk te maken. Op slechts één punt in de film, aan het einde kwamen
er bij mij gedachten op over hoe een nieuw probleem opgelost zou moeten worden
zonder dat er verdere consequenties ontstaan, en ook daarin werd de enige
logische stap ondernomen.
Het gebrek aan emoties tijdens het kijken naar deze op zich
interessante film komt door het feit dat je vanaf het begin het gevoel hebt dat
alles wel goed zal komen, ondanks dat er veel fout gaat. Dat heeft met het
bijzondere karakter van de zoektocht te maken die dit verhaal niet anders dan
op, uhm, weinig bijzondere wijze laat aflopen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten