maandag 18 augustus 2014

Merantau


Vóór The Raid 2: Berendal was er The Raid: Redemption. Maar vóór The Raid: Redemption was er al Merantau. Merantau staat voor de weg die een jongen moet afleggen voordat hij zich een man kan noemen. Het plattelandsdorpje waar Yuda woont hecht grote waarde aan deze reis naar volwassenheid, die voor Yuda inhoudt dat hij zijn familie achter laat en naar Jakarta gaat. Daar hoopt hij werk te vinden als (Pencak) Silat leraar. Een laatste traditionele oefening met zijn meester laat zien dat de jonge man hier erg bedreven in is. Maar helaas gaat niet alles volgens plan en blijken de contacten in de stad verouderd. Het gebouw waar hij moet zijn is afgebroken en de telefoonnummers op zijn briefje zijn afgesloten. Dat wordt dus overleven, op straat, met alle gevolgen van dien. Dieven, prostitutie, criminelen… Zijn nobele inborst en gevoel van rechtschapenheid brengen hem in de problemen als Yuda niet machteloos toe kan kijken hoe een meisje wordt mishandeld. Het wordt al gauw matten, hoewel dit niet de verwachte uitkomst brengt. De reis is pas begonnen en gaat met vallen en opstaan.

Gelukkig gaat dat vallen en opstaan gepaard met een flink aantal spetterende vechtscènes waarin de jonge hoofdrolspeler Iko Uwais laat zien wat hij in huis heeft. Daar maakt regisseur Gareth Evans maar al te graag en zeer goed gebruik van. De vechtchoreografieën zitten strak in elkaar en Evans filmstijl komt al goed naar voren. De actie in volle glorie in beeld brengen en af en toe meebewegen met de richting van de actie zelf. Hoewel het verhaal ook nu weer flinterdun is, zit er toch een moment van sociaal bewustzijn en introspectie in, die het geheel een basis geven. Het acteren (zeker van de Westerse acteurs) is misschien niet van hoog niveau, maar dit zijn allereerst vechtsporters, die uitblinken in waar zij en de kijker voor gekomen zijn: actie! Evans weet die actie mooi te doseren. Van de mooie, zeer traditionele oefeningen in het begin, via de hectische straatgevechten in het midden naar de brute confrontatie met de topcriminelen aan het einde.


Dat Evans begreep dat die actie het sterkste punt was liet hij vervolgens zien in zijn volgende film, die daar bijna alleen maar uit bestond…

Geen opmerkingen:

Een reactie posten