CPH4 is een nieuwe synthetische drug die door een (Japans/Koreaans/Chinees??)
Aziatische bende naar het buitenland wordt gesmokkeld via onvrijwillige mensen.
Eén van die mensen is Lucy. Met Lucy gaat het mis, want ze krijgt de drugs in
haar systeem, waarna haar hersencapaciteit zich langzaam maar zeker ontwikkelt tot
100% (i.p.v. de gemiddelde 10%). Een soort Limitless dus, maar dan met
Scarlett Johansson i.p.v. Bradley Cooper. En dan door Luc Besson i.p.v. Neil
Burger. En Besson pakt uit, met Morgan Freeman en Pilou Asbæk en Min-sik Choi,
met achtervolgingen en schietpartijen en special effects, met de mogelijkheden
van die mentale capaciteit. Laat nu dat laatste het meest interessante gegeven
zijn waar hij totaal onrealistisch mee aan de haal gaat. Dat was dus even
slikken, want de opzet was eigenlijk best aardig gedaan. Nou ja, Marco Borsato
zei het al, even slikken en weer doorgaan. En als je dan doorgaat in de geest
van Besson, in de geest van deze superheldin-actiefilm met een grote boodschap
die ridicuul wordt ingevuld en je laat je meevoeren door de kolder die geen
grenzen kent, dan kun je nog best vermaakt worden. Maar alleen dan…
Wat heeft miljoenen jaren van evolutie ons nu eigenlijk gebracht,
vraagt de voice-over zich aan het begin van de film af. Nou, dit soort films
voor ‘ten percenters’.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten