Deliver Us From Evil

In een proloog zien we dat het kwaad is meegekomen tijdens een oorlogsmissie in Irak. Het kwaad uit zich via een man die zijn vrouw aftuigt, een moeder die haar baby weggooit. New York politieman Ralph Sarchie heeft zoals zijn collega het noemt een ‘radar’ voor interessante zaken en komt de twee gevallen op het spoor. Een spoor dat leidt naar de link tussen de twee voorvallen, de bron die het kwaad aan het verspreiden is. Een gevecht tussen goed en kwaad zal geschieden, waarbij een priester een belangrijke rol zal spelen.

Deze film is gebaseerd op het ‘non-fiction’ boek Beware The Night van Ralph Sarchie, die zijn belevenissen als agent in New York aan papier toevertrouwde, waaronder bovengenoemde zaak. Dus ja, het gaat (weer) over bezetenheid en uitdrijving, maar de invulling is zeker in het begin toch wat anders dan in de meeste films die hierover gaan. De nadruk ligt namelijk op het spannende politiewerk van Ralph en zijn maat, die nu in aanraking komen met iets dat makkelijk is af te doen door er het labeltje ‘gek’ aan te hangen, maar de realiteit laat zien dat de gekte een oorsprong heeft. Een realiteit die behoorlijk wat invloed op Ralph persoonlijk heeft. Toch is er wat tijd nodig voordat hij zich laat overtuigen door de jonge, onconventionele Jezuïeten priester die hem laat zien dat het om een zaak van bezetenheid gaat, waarna een uitdrijving zal moeten volgen.

Met die uitdrijving gaat het dan in zoverre mis, dat de film zich weer beweegt in het water waarin zovele van dit soort films zich bewegen en wordt er gevloekt, getierd, in vreemde tongen gesproken, zijn er bovenmenselijke krachten in het spel en vliegen de ramen uit hun sponningen. Kortom, het wordt flink groot gemaakt, waar het misschien juist klein, intiem en persoonlijk had moeten blijven. Het gaat tenslotte om een gekwelde geest die ook maar doet wat hem wordt opgedragen.

Ondanks het goede spel van Eric Bana als Ralph Sarchie valt de film dus in een valkuil die deze eerst zo goed en doeltreffend wist te ontwijken.