Natuurlijk is het zo dat de scène uit Lost In Translation die deze serie eigenlijk startte niet de
pionier is geweest inzake iets onhoorbaar fluisteren. Maar ja, noem mij maar
eens wat films waar dit fenomeen in voorkomt. <….> Dat dacht ik al. Dus
ik moet er toevallig tegen aan lopen. Zoals wanneer ik een oude film weer eens herbekijk. In dit
geval is dat de fantastische film Blow
Out van Brian De Palma uit 1981. Een film die op zichzelf al weer
aanleiding zou kunnen geven voor een nieuwe reeks, want het is één van de zeer
weinige films waarin een flashback (hoofdpersoon denkt aan de hand van zijn
geluidsband terug aan wat hij zag tijdens het opnemen van die geluiden) ook
daadwerkelijk vanuit het gezichtspunt is gefilmd van degene die iets herinnert.
Bijna altijd wordt dit foutief gedaan en zie je gewoon een stukje van een scène
die je al eerder hebt gezien, maar die de persoon die er aan terug denkt nooit
zo gezien kan hebben, al is het maar omdat diegene er zelf in staat en er vaak
meerdere camerastandpunten zijn. Iets dat mij dus altijd irriteert, waardoor ik
extra gecharmeerd ben door deze juiste invulling van De Palma (die dit
overigens binnen die film dan weer niet consequent doorzet). Dat het niet
altijd correct wordt gedaan zal te maken hebben met geld (voornamelijk), maar
misschien ook wel met onderschatting van het publiek.
Terug naar waar het over moet gaan. Een onhoorbare fluister.
Het is de scène waarin Jack Terry (John Travolta) en Sally (Nancy Allen) in een
café zitten en Jack probeert Sally over te halen om niet weg te gaan. Hij vindt
haar leuk en kan haar hulp ook gebruiken bij het oplossen van het raadsel van
de ‘blow out’. Aan het einde van hun conversatie leunt Jack naar Sally toe en
fluistert hij iets in haar oor waardoor ze moet glimlachen. Wat dit is geweest
zullen we nooit weten…
…of toch wel? Op de betreffende bluray staan
wat interessante extra’s, waaronder een interview met Nancy Allen, die verklapt
dat John Travolta een grapje maakte over eten, ijs om precies te zien, waardoor
ze moest lachen. Maar wat hij precies zei laat ze in het midden en aan onze
verbeelding over.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten