Dit keer gaat het over een maniak, die een vrouw ontvoert,
haar drogeert (waardoor ze niets meer voelt!) en vervolgens aan mootjes hakt
terwijl ze nog leeft.
Alles verloopt een heel klein beetje meer volgens de horrorfilm-
en exploitatiewetten dan in het eerste deel het geval was. Zo is het iets
kunstiger gefilmd (hoewel het meeste zich weer op één locatie afspeelt), zit er
een begin, midden en eind aan en is men doelbewuster bezig met het imago van de
moordenaar. Dit moet echt een maniak zijn, dus draagt hij een zwarte Samoerai
helm, heeft hij make-up op zijn gezicht (wit gezicht, rode lippen) en zijn een
paar tanden overduidelijk zwart gemaakt. Het slachtoffer laat zich in dit geval
al flink horen voordat er nog maar iets gebeurd is. Er wordt sowieso
opzichtiger geacteerd. Zo knipt de maniak eerst een paar keer in het
luchtledige met zijn schaar voordat hij de kleding van de vrouw los knipt en
spreekt hij af en toe wat prozaïsche teksten terwijl hij in de camera kijkt. Seks
krijgt een kleine rol door enkele onzedige betastingen in het begin, maar
verder gaat het hier puur om de gore en blijven de vrouwelijke delen altijd netjes
afgedekt met een lakentje! Op die gore is het dankzij de rustige opbouw wel
even wachten, want pas na 18 minuten gaat de eerste hand er af. Het feit dat de
vrouw geen pijn voelt maakt het op de een of andere manier minder erg om naar
te kijken. Versuft is ze er getuige van dat ze uit steeds meer stukjes gaat
bestaan. Het wordt dus in ieder geval wel steeds bloederiger. Hoewel je (met
het oog van vandaag de dag) door de siliconenprotheses heen moet kijken, wordt
het flink goor allemaal, maar is het meer een Grand Guignol film, dan ‘found
footage’ en is de impact wat mij betreft een stuk minder dan van deel 1.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten