“I’ll take
your brain to another dimension, play close attention” (The Prodigy)
De verwarrende gekte van het korte intro grijpt je direct
bij de lurven waarbij de bekende drie letters in je hoofd opdoemen: WTF!?
Deze uitroep blijft voorlopig in je hoofd zitten, want voor
je het weet heb je een deurknop gezien die in een penis verandert en kruipt de
vleesvoorraad uit een vriezer om een monster te vormen. Het is alsof je een
trip vol bizarre waanbeelden ervaart. Vraag is of deze gekte je aanspreekt. Het
is lange tijd zeer onduidelijk of de film een punt gaat maken, of dat het een
aaneenschakeling blijft van vreemde scènes met veel creepy crawlers en andere
dimensies. Het idee is om je niet druk te maken over dit soort vragen en de
film over je heen te laten komen. Want de vreemde scènes zijn fantasievol en
gedenkwaardig. Net als de ideeën, waar de film rijk aan is. Zoals dat de andere
dimensie al om ons heen aanwezig is, maar dat het een kwestie van er op
afstemmen is om hem te kunnen zien. Zoals de uitzending van een radiostation die
om ons heen door de ether gaat.
“I suppose you’re wondering why I’m here” zegt hoofdpersoon David
Wong (tevens de echte naam van de scriptschrijver!) ergens in het midden van de
film. Een politieagent
antwoordt hem: “Same as everybody. Trying to figure out what in the name of
Elvis is going on. Everybody except me. I don’t even wanna know anymore”.
Het zou kunnen zijn dat je als kijker de moed ook al op hebt gegeven. Toch
wordt geduld nog beloond en is er meer verhaal dan je op grond van de
fantasievolle gekte zou verwachten. Het verhaal gaat over een drug die sojasaus
wordt genoemd en fatale gevolgen kan hebben voor de één, of zeer geestverruimende
voor de ander. Maar zelfs daar zit meer achter. En nu weet je nog niets. Dat
wil ik zo houden. Ga de film gewoon beleven. Met de hallucinogene insecten uit Naked Lunch en een
telefoongesprek met degene die voor je staat (zonder telefoon) uit Lost Highway als
invloeden is de film gelukkig niet zo saai als die eerste, noch onbegrijpelijk
als de tweede. Komisch eerder, en in ieder geval een aparte en onderhoudende
zit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten