woensdag 27 maart 2013

The Haunting In Connecticut 2: Ghosts Of Georgia



Georgia heeft niets te maken met Connecticut, is een geheel andere staat en ligt er dik 1300 kilometer vandaan. Maar ja, als je voort wilt borduren op het aardige succes van de niet eens zo onaardige film met de naam The Haunting In Connecticut, dan gebruik je de titel gewoon. De onderwerpen van beide films zijn overigens ook al als documentaires verschenen.

Gebaseerd op ware gebeurtenissen.

Lisa ziet geesten. Lisa neemt pillen. Lisa verhuist met haar man en lieve kleine dochtertje naar Georgia. Daar betrekken ze een huis waar ze niets over weten op een totaal geïsoleerde plek in een bos, waardoor het een koopje was. Hoeveel clichés wil je hebben in die eerste minuten? Geeft niet, even doorbijten, het hele leven is een cliché. Dochter Heidi ziet ook al spoken rond hun nieuwe huis en de wilde zus die komt aanwaaien is net als haar (overleden) moeder, zus Lisa en Heidi ‘born with the veil’ (een bijgeloof dat kennelijk in Louisiana leeft, dat dan weer 2000 kilometer van Georgia ligt). Je kunt dan geesten zien en horen. We hebben hier dus te maken met niet één, maar drie vrouwen die enge dingen zien (waarbij het vreemd is dat ze niet allemaal hetzelfde zien). Drie voor de prijs van één en de film laat dan ook geen gras over dit gegeven groeien en is kwistig met de vele verschijningen die al vanaf de eerste minuut in beeld komen. Dit draagt in eerste instantie wel bij aan de unheimisch sfeer, maar gaat in tweede instantie tegen zichzelf werken (hee, hallo, weer een schim) en wordt zelfs wat vermoeiend. Daarbij zijn geesten die ‘help us’ fluisteren toch minder eng dan het soort dat kwaad wil.

De hele geestenbende heeft te maken met de geschiedenis van het huis en de vorige bewoners. Iets met een ‘stationmaster’, zwarte slaven, een safe house en boze blanken met witte kappen. Het doet er eigenlijk niet zo veel toe, want de beeldendiarree en goedkope schrikeffecten die de film over je heen sproeit beginnen reuze irritant te worden. Naar het einde toe worden ook de acties steeds idioter (mijn dochter is opeens verdwenen dus ga ik haar zoeken door met mijn grote pick-up truck keihard in het donker door de bossen te scheuren).

Om in de lijn van mijn recensie van het eerste deel te blijven: dus niet veel nieuws onder de zon en in zijn soort slecht uitgevoerd. Op naar The Haunting In Connecticut 3D: Sightings in Beijing.


Ps. Based on true events? Daar zijn ze wel heel erg vrij mee om gegaan! En die poster slaat ook nergens op!!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten