“Agression
Scale: A psychological test measuring the frequency of overt aggressive behavior
that may result in physical or psychological injury to others.”
Kijk, daar komt de hoofdpersoon aan joggen. Of nee, toch
niet. De hoofdpersoon staat aan de andere kant van het geweer waarmee hij haar
van haar sokken blaast, waarna hij een foto neemt. Een team werkt in opdracht
van een man wiens geld is gestolen. Iedereen die er iets mee te maken heeft
moet worden afgemaakt binnen 48 uur. Hij wil er een bewijs van en zijn geld
terug.
Het zal wel iets te maken hebben met het gezin dat aankomt
bij hun nieuwe huis. Na de initiële golf van geweld maken we kennis met dit
gezin dat bestaat uit een man en zijn (wat autistisch aandoende) zoon en zijn
tweede vrouw met haar zeventienjarige dochter, die er ook niet om had gevraagd
om alles achter zich te laten en deel uit te maken van dit nieuwe gezin op deze
nieuwe plek.
Aha! Er speelt dus iets. Waarom verhuizen ze eigenlijk?
Waarom zijn ze op hun hoede als er aangebeld wordt? Waarom heeft de moeder haar
arm in een mitella? Hoe kunnen ze dit gigantische huis betalen? Terechte vragen
waarop niet overal antwoord zal komen, maar die genoeg suggestie wekken
aangescherpt door mooi en effectief camerawerk.
Alles verloopt voorlopig volgens de verwachting die door de
suggestie is opgewekt, tot er een schot klinkt dat de boel danig op scherp zet,
omver haalt, de focus verlegt en intelligentie versus brute kracht laat zien.
De spanning wordt flink opgevoerd en ‘a history of violence’ krijgt een nieuwe
invulling. Hierdoor wordt deze thriller net even anders en best genietbaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten