theghostsofmylife: Filmposters en DVD-hoezen

Aangezien ik al genoeg tijd kwijt ben aan het schrijven van normale filmrecensies, schrijf ik niet zo veel over aanverwante zaken. Toch wil ik je mijn vondsten betreffende filmposters en dvd-hoesjes niet onthouden.

Een flinke tijd terug alweer ben ik op zoek gegaan naar een programma waarbij je je dvd collectie mooi in kunt boeken. Via verschillende sites en evenzovele opties kwam ik terecht bij het fantastische programma EMDB. Eric’s Movie Database is een simpel programma waarmee je op een overzichtelijke en snelle manier je DVD’s kunt inboeken. Door een link met de overbekende filmsite IMDb krijg je al heel veel standaard informatie over de film in beeld en kun je het geheel vervolmaken door aanvullende informatie in te geven. Het visuele resultaat is een soort boekenkast waar je je films in ziet staan. Maar je kunt ook gewoon een overzichtslijst kiezen en sorteren op verschillende manieren. Beschikbaar in verschillende talen (waaronder Nederlands), gratis (ja, GRATIS!) en het wordt nog altijd verbeterd (updates). Het is mij zó goed bevallen dat ik een bedragje heb overgemaakt, waarmee ik mijn versie persoonlijk kon maken (eigen naam i.p.v. Eric).

Het enige nadeel voor een Pietje Precies zoals ik, is dat ik niet tevreden ben met de afbeelding van de DVD/Blu-ray hoes die het systeem er standaard bij zoekt. Dat is namelijk nooit precies het hoesje dat ik in bezit heb en dat ik in die ‘kast’ wil hebben. Dus per item zoek ik er de juiste afbeelding bij. Met het zoeken naar afbeeldingen ben ik een aantal opvallende zaken tegen gekomen die ik graag met je wil delen.

Om maar gelijk met een mooie reeks te beginnen: ik kwam zeer veel verschillende versies van de hoes van Battle In Heaven (Batalla En El Cielo) van Carlos Reygadas tegen.

De Duitse versie laat niets te raden over.

De Nederlandse versie pakt het iets subtieler aan, met de tekstbalk over het lichaam, maar je ziet nog duidelijk de borsten en in ieder geval één tepel.

Voor de Spaanstalige markt is er zowel een met als een zonder censuur.

Dan komen we in Engeland, waar distributeur Tartan de film in verschillende versies uitgeeft. Geen idee waarom en welke versie voor welke markt is bedoeld. Ik weet dat ze zowel de Engelse als Amerikaanse markt bedienen. De eerste laat de borsten gewoon bloot zien. De tweede verbergt de borsten onder de titel van de film en derde heeft wel een heel inventieve oplossing om te censureren: het meisje heeft opeens heel lang haar! In vergelijk met de Duitse en Nederlandse versie zie je trouwens wel meer van haar buik (navel en tattoo).

Ook leuk is het verschil in hoesjes van Existenz van David Cronenberg. Waar de Engelstalige markt het beeld krijgt zoals het hoort te zijn…

…denken de Fransen daar heel anders over!

De remake van The Hills Have Eyes van Alexandre Aja laat wat dat betreft ook twee verschillen in dreiging zien. Waar bij de eerste de absolute terror vanaf spat…

…laat de tweede zien dat het toch wel mee valt.

En hoe zit het ondertussen bij The Killer van John Woo. Was die nou rechtshandig…

…of linkshandig? Och, maakt niet zoveel uit, want meester Woo liet zijn helden met twee pistolen tegelijk schieten, dus een kniesoor die daar op let.

Dan eentje waarbij de censuur juist lijkt te zijn toegepast voor de lol, om kopers te kietelen. Want in dit tweeluik zie je dat bij de rechter de opzichtige stickers niet alleen over een deel van de cleavage, maar ook over het woord ‘lesbian’ zijn geplakt. Het lijkt een aardige grap voor de Lesbian Vampire Killers van Phil Claydon, maar de werkelijkheid is te triest voor woorden.

Hollands glorie dan. De Lift van Dick Maas. Niet zo heel bijzonder deze verschillen, waarbij er weer met spiegelbeeld is gewerkt. Maar gewoon omdat het zo leuk klinkt in een andere taal. ‘L’Ascenseur: Prenez Les Escaliers!’ of nog mooier: ‘Fahrstuhl Des Grauens’.

Om in de horror modus te blijven, er bestaan ‘reversible’ covers. Ik was laatst in Duitsland waar ik tegen Claustrofobia van Bobby Boermans aanliep. Veel horrorfilms hebben daar het zogenaamde FSK 18 label. Op Claustrofobia zit dus ook zo’n label, maar ik kwam er achter dat veel van die hoezen tegenwoordig omkeerbaar zijn. Op de andere kant staat dan precies dezelfde afbeelding, maar zonder dat verdammte rote label.

Het zelfde geldt voor Rabies van Aharon Keshales en Navot Papushado.

In Duitsland is er trouwens nog wel degelijk censuur en kun je bedrogen uitkomen als je een griezelfilm koopt. Mijn versie van Katiebird was bijvoorbeeld niet ongeschonden op het schijfje terecht gekomen.

Een heftigere versie van ‘reversible’ covers kun je vinden bij Aftermath , de gruwelijke korte film van Nacho Verdà. De publieksvriendelijke kant laat een tekening zien van een chirurg en een dode vrouw…

…de gorehound versie laat een realistische versie van een opengesneden lijk van een man zien. Geen afbeelding voor gevoelige zieltjes.

Dan heb je nog een hoop gerommel met leeftijdsindicatie. Het komt meermaals voor dat hoezen voor dezelfde film in hetzelfde land met verschillende leeftijdsaanduidingen komen, of dat de hoes een andere indicatie geeft dan de DVD zelf. Hier een aantal op een rijtje, waarbij sommige hoezen van elkaar verschillen (heruitgaves), eentje precies hetzelfde is op de indicatie na (!) en bij de Franse arthouse film de meningen wel erg uiteen lopen voor welke leeftijd het nu geschikt is.

Dan twee stuks die heel toevallig van toepassing zijn op de laatste twee filmrecensies die ik heb geschreven, waardoor ik het ook wel tijd vond om dit artikel eens te schrijven.

Allereerst World War Z van Marc Forster. Gewoon een kwestie van niet kunnen kiezen. Zat Brad Pitt nu in een vliegtuig…

…of stond hij op een wolkenkrabber?

Het toetje is dan Tower Block van James Nunn en Ronnie Thompson. In mijn recensie van deze film refereerde ik aan de tagline die op de DVD-hoes staat: ’15 Tenants. One Sniper. No Escape’. Duidelijk zou je denken…