Kapringen

Op een groot Deens vrachtschip op weg naar Bombay maken we kennis met Mikkel (Pilou Asbaek, bekend van R en Borgen), de scheepskok, die zijn vrouw en dochter laat weten dat hij iets later thuis komt omdat hij een nieuwe kok in moet werken. Aan de andere zijde van de wereld maken we kennis met Peter (Søren Malling, bekend van The Killing en Borgen), de directeur van Orion Seaways, die een zeer strakke onderhandeling voert met Japanners.

Dan komt het bericht binnen dat het vrachtschip van Orion Seaways is gekaapt door Somalische piraten. Er wordt een specialist in de arm genomen die Peter adviseert een objectieve onderhandelaar aan te stellen om niet emotioneel betrokken te raken, maar Peter wil het zelf doen. Op de boot zit ook een onderhandelaar, de enige die Engels spreekt. De eis is 15 miljoen. Het eerste tegenbod 250.000. Het is het begin van keiharde en eindeloze onderhandelingen, een soort psychologische oorlogsvoering waarbij de piraten in proberen te spelen op de emoties van het Deense thuisfront en de directeur dit af probeert te houden. Het is een levensgevaarlijk spel met idiote regels.

Op het schip wordt ingezoemd op drie man, waaronder de kok. Hun omstandigheden zijn erbarmelijk. Opgesloten in een klein vertrek, plassen in flessen, poepen in emmers, geen frisse buitenlucht, weinig voedsel en vooral heel veel onbegrip over waarom alles zo lang moet duren (namelijk maanden!) en er niet gewoon wordt betaald.

De film blijft heen en weer gaan tussen de boot en het hoofdkantoor. Omdat de film focust op de zakelijke onderhandelingen, komen er vragen in me op waarom de piraten de druk niet sneller opvoeren door met geweld te dreigen, c.q. dit toe te passen. Ook zie je bijvoorbeeld niets van hoe ze aan voedsel en brandstof komen, terwijl ze rond blijven varen op zee en duurt het lang voordat duidelijk is wat er met de overige vier bemanningsleden is gebeurd. De keuze voor deze nauwe blik werkt wat afstandelijk, bevreemdend. De korte stukjes die we zien van wat Mikkel moet ondergaan tijdens zijn gevangenschap is natuurlijk verschrikkelijk. Maar dit komt eerder verstandelijk beredeneerd over, dan dat het echt emotioneel binnen komt.

Het is daardoor een ‘plot driven’ film geworden, waarbij de karakters niet de aandacht en uitdieping krijgen die ze hadden verdiend, waardoor je minder geraakt wordt dan je misschien verwachtte. De sobere benadering van het onderwerp lijkt nu haast een demonstratiefilm van hoe je als bedrijf moet marchanderen met piraten.