Ik word oud. In 1992 zag ik de band voor het eerst in
Paradiso. Toen ik de eerste tonen van Gish
had gehoord was ik meteen verkocht. Het concert was tijdens de herfsttour van
dat album, maar ik weet dat ze Silverfuck
al speelden dat pas op Siamese Dream
zou verschijnen. Dit was mijn favoriete band van die tijd en ik heb ze
sindsdien nog dertien keer gezien, waarvan de laatste keer in 2008 was. Ik was
eigenlijk al veel te lang meegegaan met de band, want na Mellon Collie And The Infinite Sadness ging het eigenlijk
bergafwaarts met Billy en consorten. Maar een band die zoveel voor je betekent,
laat je niet zo maar los. Dus lang ben ik blijven hangen, hopend op mooie
dingen. Hoe moeilijk ook, ik moest er een streep onder zetten en met grote
moeite kocht ik geen kaartjes voor het concert dat de band in 2011 in de HMH
gaf. En dan komt twee jaar later de aankondiging dat ze weer in Paradiso
spelen. ‘Ze’, zijnde Billy als enig origineel bandlid en drie anderen. Ik kan
het niet laten. Laat de cirkel maar rond worden. Ik koop een kaartje.
Ik word oud. Het voorprogramma bestaat uit drie jongens die
(bijna) mijn zonen hadden kunnen zijn. Ze vormen de band Beware Of Darkness en
brengen vol overgave vuig klinkende rock ‘n’ roll. Alleen de overdreven L.A.-bravoure
en scherpe sneerstem van de zanger staat me niet aan.
Billy wordt oud. Hij vraagt zich af hoe vaak hij al hier op
het podium van Paradiso heeft gestaan en krijgt het antwoord van een extern
geheugen in de vorm van een fan op leeftijd die zijn hand de lucht in steekt en
vier vingers laat zien. Billy gaat verder met vertellen dat dit waarschijnlijk wel
de laatste keer zal zijn. Begrijp hem niet verkeerd, hij houdt er van om te
rocken, maar hij is ook al 46, zegt ie, en het wordt tijd om lekker in de tuin
te gaan rommelen.
Ik word oud. Waarom zit ik hier? Nostalgische redenen? Op
zoek naar een vleugje van de gloriedagen van weleer? Tussen voor mij onbeminde
nummers door hoor ik Rocket,
Tonight Tonight, een
mooie versie van Thirty Three en bij Bullet With Butterfly Wings
krijgt de zaal het voor het eerst even echt te pakken en komen er daadwerkelijk
wat kriebels naar boven, hoe diep die ook zaten. Ooit stond ik te springen in
1993, in Vredenburg. Uit mijn plaat ging ik. Nu bezie ik alles vanaf mijn veilige
stoeltje op het balkon.
Paradiso wordt oud. Juist als het dan eindelijk los gaat, is
er een grote kerel van de zaalbeveiliging die het wild dansende publiek in gaat
om de mensen tot bedaren te manen!!!??? Het is vechten tegen de bierkaai, want
zelfs een meisje met een donkere bril en een blindenstok (I kid you not!) laat
zich er niet van weerhouden om op en neer te springen.
Billy wordt oud. Er worden tekstvellen voor hem opgehangen. De
ROCKGOD van weleer heeft een dikke pens boven zijn gitaar steken en als hij
zich omdraait zie ik dat zijn broek wat is afgezakt waardoor een heuse
bouwvakkersbilnaad is te bespeuren.
Ik word oud. Naar het einde toe voelde ik dat het er nog
was, wat we ooit deelden, Billy en ik. Het gevoel van RAWK dat hij wist te
creëren en mij in vuur en vlam zette. Het komt in enkele nummers naar voren,
zoals in Zero en Cherub
Rock. Maar dan is het gedaan en wil ik naar huis. Zo snel mogelijk. Ik
loop het gebouw uit en ter hoogte van de City bioscoop komt de zanger van het
voorprogramma me tegemoet lopen. Het mannetje is anderhalve kop kleiner dan ik,
heeft een laag gesneden shirt aan waar zijn borsthaar bovenuit woekert, graait
met zijn hand in een Wok To Walk doos
en praat met de blonde deerne aan zijn zijde. Zijn grote scheur is hem van
dienst.
Over tien jaar loop ik door een buitenwijk van Chicago. Ik
zie hem opeens staan in zijn tuintje, als een Nosferatu met groene vingers,
voorzichtig een zwarte roos bijknippend. Ik observeer hem van een afstand. Zijn
kromme rug kan hij niet meer rechten en na een laatste knip van de snoeischaar
stiefelt hij gebocheld zijn huisje in. Ik zie dat er een naambordje bij de roos
staat en kan me niet bedwingen om dichterbij te komen om het te lezen. In
sierlijke letters staat er ‘Jimmy’ te lezen…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten