Let op, deze recensie bevat wat spoilers…
Doornroosje maar dan effe anders, want ditmaal verteld
vanuit het oogpunt van de heks, maar dan effe anders, want de heks is ook maar
een slachtoffer van omstandigheden, blijkt uiteindelijk niet alleen maar
slecht, zwicht voor de wel erg maagdelijke onschuld van prinses Aurora en
draait er een geheel eigen einde aan. Moet kunnen toch?
De film is een vehikel voor Angelina Jolie (als Maleficent)
en voor de afdeling special effecten, die zich totaal hebben kunnen uit leven
op de sprookjeswereld en diens bevolking. Dat ziet er allemaal wel mooi uit,
maar het kan niet verhullen dat de meeste wezentjes er alleen maar zijn om heel
even met hun veren te pronken om vervolgens uit het zicht te verdwijnen. En
Jolie dan? In de volwassen versie is ze prima gecast en door het aanzetten van
haar toch al strakke kaaklijnen krijgt haar schoonheid iets toepasselijk
macabers. Maar ze speelt ook een jongere versie die totaal niet overtuigt,
omdat je ziet dat het geen jongere versie is. Hetzelfde probleem is daar met Sharlto
Copley, die als oudere bebaarde koning nog wel zijn klus klaart, maar als jonge
man echt geen jonge man is en me zelfs deed denken aan Lord Farquaad uit Shrek. Laatste hoofrolspeler is Elle
Fanning, die de maagdelijke onschuld van Aurora speelt, maar niet echt
uitstraalt. Er zit dan ook niet echt een uitdaging in haar rol en ik hoop dat
ze snel weer iets beters krijgt te verstouwen, waar haar talent (dat ik voor
het eerst zag in Phoebe In Wonderland) beter tot uiting zal komen.
Voor de rest is de film zelf weinig memorabel. Het is dus
Disney zelf die haar eigen klassieker (ook weer gebaseerd op…) herinterpreteert,
maar daar eigenlijk bar weinig van terecht brengt. Het is meer een
herinterpretatie van één karakter, die even woest op de wereld wordt voor wat
haar is aangedaan, maar uiteindelijk geen inktzwart hart heeft, tot inkeer komt
en heerlijk mee kan feesten in het niet te vermijden ‘alles sal rech komm’
einde dat Disney eigen is. Als je dat zo bekijkt heb je toch het gevoel van
daar klopt iets niet. De zwart/wit-heid binnen sprookjes is er niet voor niets.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten