Een aparte advertentie trekt de aandacht tijdens een
vergadering van de journalisten van het tijdschrift de Seattle Chronicle. “Wanted:
someone to go back in time with me. This is not a joke. You’ll get paid after
we get back. Must bring your own weapons. I have only done this once before. SAFETY NOT GUARANTEED”, aldus de regels
van de annonce. Een vaste medewerker en twee stagiaires gaan er op af.
Ocean View is waar Kenneth, de adverteerder, een suf baantje heeft in een
supermarkt. Als Jeff’s poging om hem te benaderen mislukt, probeert stagiare
Darius het op een andere manier. Haar afwijkende aanpak lijkt te werken. “You’re
bonding on a weird level”, merkt Jeff op, die eigenlijk voor een geheel andere
reden deze opdracht heeft aangenomen. Maar ook hij maakt een reis in de tijd, want
hij is op zoek naar een jeugdliefde die in de buurt woont. Darius wint
ondertussen met veel moeite het vertrouwen van de paranoïde Kenneth, krijgt
training (die doet denken aan de hilarische filmpjes van Jo Bonten) en langzaam
maar zeker inzicht in de reden achter deze missie.
Kleine artistieke films over reizen in de tijd zijn vaak
interessant, omdat er geen geld is voor grootschalige producties en effecten en
het dus moet komen van een goed script. Dat is ook hier het geval. Het grootste
pluspunt is het feit dat je na verloop van tijd zo meeleeft met Darius en
Kenneth, dat het helemaal niet meer uitmaakt of het reizen in de tijd überhaupt
gaat gebeuren. De liefde neemt het namelijk over.
Een zeer aandoenlijke film over het feit dat de sprong in
het diepe zoveel leuker is met iemand aan je zijde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten