War Of The Dead

…en net als je dacht dat het niet slechter kon worden dan de vorige film krijg je War Of The Dead.

De Finse regisseur Marko Mäkilaakso doorkruiste Estland en Letland om uit te komen in Litouwen waar hij (een deel van) zijn film opnam. Kennelijk verloor hij onderweg zijn make-up team en het script. Want in dit chaotische verhaal ten tijde van de 2^e wereldoorlog vechten Finnen en Amerikanen tegen Russen (??) om een stopgezet Duits ‘anti death’ experiment in een bunker… uhm… helemaal op te ruimen (?). Het experiment had een soort van ondode krijgsgevangenen tot gevolg, die nu nog steeds door de omgeving zwerven, geloof ik. Behalve de ogen zien deze ondoden er als normale soldaten uit, alleen kunnen ze megajumps maken zoals vampieren, zeg maar. Misschien wilde men van een unter- een übermensch maken? Zombie make-up was in ieder geval niet (meer) nodig, wat het moeilijk maakt om de goede van de slechte te onderscheiden, wat toch al moeilijk was omdat de uniformen in alle duisternis ook al onderling lastig uit elkaar te houden waren, wat dan weer een voordeel is voor het non-effects team, omdat er nauwelijks bloed vloeit, laat staan open wonden, afgerukte ledematen of ander vleselijke ongemakken in beeld komen. Dit is wel de meest anti-gore-undead-movie ooit. Geschoten wordt er des te meer, overigens. Met mitrailleurs, die alle ondoden heel gemakkelijk neermaaien, of ze nu geraakt worden waar het moet (in het hoofd luidt het advies) of niet.

En zonder script weet je ook niet meer waarvoor dat Hellraiser-achtige bewegende voorwerp nu eigenlijk dient en geef je je acteurs briljante teksten in de mond als:

“Hoe ken je dit dorp?”

“Ik ben hier geweest”.

“Echt?”  

“Ja”.

Zoek onder de noemer ‘waardeloze klotefilm’ en je treft War Of The Dead aan...

Ps. Ik kan niet wachten tot iemand de film Whore Of The Dead maakt. Dat is nog eens beloftevol!