(1e seizoen, 12 afleveringen, 60 min, IMDb 8,3)
Dr. William Masters is een briljante arts die een heleboel
omzet genereert voor het ziekenhuis waar hij voor werkt. Hij is bezig met een fysiologische
studie naar hoe het menselijke lichaam reageert op seksuele stimuli. Helaas
denkt het bestuur van het ziekenhuis hier anders over en ziet dit als pervers
en zeker geen onderwerp voor een serieuze studie. Masters gaat toch aan de slag
met zijn onderzoek, dat in het geniep in een bordeel plaats vindt, waar genoeg
proefkonijnen te vinden zijn. Hij krijgt hulp van voormalige nachtclubzangeres
Virginia Johnson, die zich ontpopt als de intelligente en vooral menselijke
link tussen de arts en zijn cliënten. Masters ziet zijn onderzoek als “probably the biggest change for women
since their right to vote”. De eerste onderzoeken en interviews bevatten
voor hemzelf ook openbaringen. “You
pretended to have an orgasm? Is that a common practise amongst
prostitutes?”, vraagt hij aan een prostituee die hem al vanaf het begin
voorziet van data. “It’s a common
practise amongst anyone with a twat”, antwoordt ze hem. De studie
verplaatst zich toch op een gegeven moment naar het ziekenhuis om statistisch
gezien betere resultaten te krijgen en de serie werkt toe naar een presentatie
van de data die grote gevolgen zal hebben.
Dit speelt allemaal in de jaren vijftig en je krijgt een
prachtig beeld hoe het er toen voorstond met de seksuele emancipatie van de
vrouw. Maar dat is echt lang niet alles. Masters heeft een lieve vrouw die hunkert
naar liefde en vooral een kind, maar ze raakt maar niet zwanger, wat natuurlijk
spanningen geeft voor de arts die er zoveel verstand van heeft. De
vrijgevochten Virginia zorgt ook voor spanningen, bij zowel Masters als diens
protégé Dr. Ethan Haas. We komen er achter welk geheim de rector van het
ziekenhuis bij zich draagt en wat de gevolgen zijn voor zijn huwelijk. We zijn
getuige van het vooruitstrevende onderzoek in de praktijk, met mannen en
vrouwen die solo, maar ook met elkaar de liefde bedrijven voor de wetenschap,
wat meteen de kwestie aanstipt of seks en liefde los van elkaar staan. Er is een
vrouwelijke arts die moet opboksen tegen haar mannelijke collega’s… Wat de
serie zo goed maakt is dat al die personages uitstekend zijn geschreven, diepte
hebben. Hun gevoelens, ambities, problemen, tragiek, waarbij net als in de
echte wereld niets zo simpel is als het soms lijkt. Alle lof ook voor de
acteurs die de goed geschreven personages volledig tot leven brengen. Michael Sheen (William Masters),
Caitlin FitzGerald (Libby Master), Lizzy Caplan (Virginia Johnson), Nicholas D’Agosto
(Ethan Haas), Beau Bridges (rector Barton Scully), Allison Janney (Margaret
Scully)… The list goes on.
Op de één of andere wijze klopt alles aan deze serie. Een
tweede seizoen is al aangekondigd.
Hoewel de serie het label ‘drama’ heeft valt er zo nu en dan
ook best te lachen, zoals wanneer Virginia voor het eerst in een bordeel komt en
de keuken ziet: “It’s just like a regular kitchen… Sorry, I’ve never been in a brothel before”.
Een prostituee antwoordt: “Normally we got naked coochies lined up along the
sink, but it’s slow”.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten