(1e seizoen, 10 afleveringen, 60 min, IMDb 7,9)
Dit is een dramatische serie van de BBC gebaseerd op het
boek van Philippa Gregory en zoemt in op een ‘game of thrones’ ten tijde van de
zogenaamde ‘war of the
roses’. Er zijn verschillende ‘houses’ die aanspraak maken op de troon in
Engeland. Je hebt Plantagenet, met twee rivaliserende takken, Lancaster en York
en als derde doet het huis van Tudor ook mee in de strijd. The White Queen concentreert zich verder op drie vrouwen die een
belangrijke rol speelden in aanloop naar en tijdens het koningschap van hun man.
Elizabeth Woodville, Queen
Elizabeth (The White Queen) naast haar
King Edward (IV, House of York), Anne Neville naast haar man Richard (III, broer
van Edward, House of York) en Lady Margaret Beaufort, moeder van Henry (VII, House
of Tudor).
De serie begint met de strijd tegen Henry (VI, House of
Lancaster) die in het gevang wordt geworpen door Edward in 1464, waarna hij
zelf koning wordt. Wat volgt is een periode van twintig jaar vol van gekonkel,
strijd, liefde, kroningen, familievetes, het geven en afnemen van titels en
landerijen, het sluiten van verbonden en huwelijken, een snufje magie, loyaliteit
en verraad, samenzweringen en intriges om posities te versterken met het
uitzicht op die kroon en troon. Iedereen bidt voor dezelfde God, maar met
tegenstrijdige belangen, huis tegen huis en soms zelfs binnen één familie.
De meeste actie is verbaal en speelt zich binnen de donkere
muren van kastelen af. Slechts af en toe zie je een veldslag, die echter weinig
indruk maakt qua aantallen en zich richt op individuen om het gebrek aan
grootte te maskeren. De verbale actie is op zich interessant, hoewel het bijna alleen
maar gericht is op de slinkse manieren die toegepast worden voor eigen gewin en
macht. Maar goed, in die turbulente tijden ging het daar waarschijnlijk ook
alleen maar om.
De serie is opgenomen in België, o.a. in Brugge en Gent. De aankleding is prachtig. Zowel de locaties
als de kostuums zijn een lust voor het oog. Er is veel aandacht voor het feit
dat het binnenshuis zo donker was en de mooie vertrekken met prachtige
lichtinval via imposante glas in lood ramen zijn om te watertanden. Dat het tijdens
de opnames af en toe zelfs binnen de muren van een kasteel bar koud moet zijn
geweest, zie je aan de zichtbare adem in sommige scènes. De acteerprestaties
zijn adequaat met enkele uitschieters, zoals Faye Marsay (Anne Neville) die een
enorme ontwikkeling in karakter kent en Amanda Hale als de zogenaamd vrome,
maar o zo fanatieke feeks Lady Margaret Beaufort, die non stop bezig is met
haar doel: haar zoon op die troon krijgen.
Een aardige serie die me vooral vast kon houden vanwege mijn
interesse in de Middeleeuwen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten