Dit is alweer de vijfde in de reeks, hoewel deze een aparte
titel heeft zonder nummer en nummer 5 aangekondigd is voor later dit jaar!? The
milking continues…
Dit verhaal speelt zich af in Oxnard, California, binnen de Latijns-Amerikaanse
gemeenschap. Twee vrienden (Jesse en Hector) en een videocamera die alles
registreert. Ze hebben het idee dat de benedenbuurvrouw een ‘bruja’ (heks) is
en zijn getuige van een vreemd ritueel. Als Jesse via een soort beet een ‘marked
one’ wordt en de vrienden via een elektronisch spelletje antwoorden krijgen van
een geest gaan de poppen aan het dansen. Een ‘danse macabre’, waarbij dit keer iets
meer aandacht wordt besteed aan de heksenkring. En omdat de serie zo verdomd
haar best doet om dwarsverbanden aan te leggen, wordt ook hier een kring rond
gemaakt en zien we zelfs Katie en Micah even terug.
Het originele idee is ondertussen al meer dan uitgemolken en
deze film leunt vooral op een zeer ouderwetse vorm van spanning, namelijk dat
je weet dat je aan het schrikken zal worden gemaakt, maar niet wanneer. Voor
een doorgewinterde kijker zal dit weinig effect hebben, zeker omdat het
merendeel ook uit de hoek komt van waaruit je het verwacht. En als het daar
niet vandaan komt, valt het uit de lucht, twee keer zelfs. Pas naar het einde
toe komt er vaart in de film en is de opeenstapeling van gebeurtenissen wat de
film nog enigszins de moeite waard maakt en waarbij enige adrenaline vrij komt.
Maar het gebruik van slechts één camera en een enge heks doen dan onmiddellijk denken
aan de achtbaanrit die [REC] was,
waarbij dit toch danig in het niet valt.
Enigszins schouderophalend loop je dan de bioscoop weer uit.
In plaats van obsessief vast te houden aan het format, zou ik veel liever een
film zien over de heksenkring bijvoorbeeld, en hoe die is ontstaan, wat men
doet bij bijeenkomsten, etc. Dat kan toch makkelijk onder het kopje spin-off?
Are you listening, Oren Peli?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten