dinsdag 28 oktober 2014

The One I Love


Een koppel is in therapie. De vlam is niet langer voelbaar en lijkt alleen nog maar te kunnen worden verkregen door het her-creëren van vroegere belevenissen. De wil is echter daar: “I want us to work”. De therapeut heeft wel een advies voor Ethan en Sophie in de vorm van een bezoek aan een soort luxe vakantiehuis waar hij al meer stellen naar toe heeft gestuurd, met goede resultaten tot gevolg.

Het is een prachtig huis. Met goede wil en een beetje hasj gaat het wel erg snel beter met de twee. Daarin zit hem nu net de clou die ik niet ga verklappen, maar er gebeurt iets onverklaarbaars die de heleboel op scherp zet, maar ook veel duidelijk maakt over hun relatie en wat ze daarin nastreven. Dat ligt voor de één misschien anders dan voor de ander. Het gebeuren zorgt voor een soort van therapie op zich, waarin alle elementen waaruit hun relatie is opgebouwd weer wordt getest.

Ik houd het opzettelijk vaag omdat de clou te leuk is om zelf te ontdekken. En hoewel je die al vroeg in de film krijgt te weten, zorgt een slim script voor genoeg wendingen en emotionele diepgang om  tot het einde toe boeiend te zijn. Mark Duplass (Your Sister’s Sister, Humpday, Safety Not Guaranteed) en Elisabeth Moss (Top Of The Lake) doen niet voor elkaar onder in het subtiel neerzetten van hun karakters. Hoe science-fiction-achtig het gegeven ook mag zijn, de menselijke reacties zijn realistisch en invoelbaar en zetten je aan het denken wat jij in die situatie zou doen.

Creepy, grappig, leerzaam, vreemd, geloofwaardig; vol leuke en ‘fucked up’ ideeën. Een film waarover je nog heel lang na kunt praten…


(zie ook deze film (spoiler voor clou) die met dezelfde materie speelt)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten