(1e seizoen, 10 afleveringen, 22 min, IMDb 6,6)
Bruce (Greg Poehler) was een accountant voor bekende sterren
in Amerika, maar heeft dit leven vaarwel gezegd om bij zijn Zweedse vriendin
Emma (Josephine Bornebusch) in haar thuisland te gaan wonen. Aangezien het appartement
nog niet klaar is moeten ze eerst een tijd verblijven bij Emma’s ouders (en nog
altijd inwonende broer) in een idyllisch zomerhuis aan een meer. Kleine cultuur-
en familieclashes volgen. Sterke drank drinken, traditionele liedjes zingen, naakt
zwemmen en de sauna in zijn niet de alledaagse beslommeringen waar Bruce zich
mee bezig hield. De ouders van Emma hadden toch iets anders bij hem
voorgesteld, zeker in lengte. “Zet de borden maar wat lager, dan kan Bruce er
ook bij” zegt Emma’s moeder.
Bruce spreekt geen Zweeds (er wordt Zweeds en Engels
gesproken in de serie) en heeft geen werk. De integratie levert grappige
momenten op, dingen gaan ‘lost in translation’, zijn verleden laat hem nog niet
met rust, oude bekende klanten (Gene Simmons, Aubrey Plaza, Will Ferrell) trekken
aan de bel. Zijn beste vriend wordt een anti-Amerikaanse Irakees die denkt dat
hij Canadees is. Natuurlijk kunnen we ook niet om ABBA heen, wat nog een aardig
moment inclusief gastrol oplevert.
Welcome To Sweden
is zo luchtig als een Wasa cracker, maar als kort (22 minuten) tussendoortje
goed te doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten