(1e seizoen, 8 afleveringen, 50 min, IMDb 8,3)
“Hartaanval? Goed om te weten dat hij er eentje had”, is de
reactie van forensisch psychiater Fokke (Marcel Hensema) als hij te horen
krijgt dat zijn vader is overleden. Hoewel hij er niets van wil weten, is hij
de enige erfgenaam en zal er toch iets moeten gebeuren met de afhandeling van
het testament en Hollands Hoop, het huis waarin hij is opgegroeid. Dus gaat de
vakantie niet naar Spanje met vrouw (Kim van Kooten), twee tienerkinderen en
een nakomertje, maar naar de boerderij in Groningen, wat al snel tot de kutste
vakantie ooit wordt bestempeld door de kinderen, want er is geen bereik. Fokke
wil alles verkopen en wegwezen, maar de vondst van een gigantisch hennepveld achter
het maïs zet een geheel andere gang van zaken in werking.
Penoza
in de polder? Noodgedwongen door omstandigheden in de criminaliteit belanden. Breaking
Bad in de polder? Een man die steeds meer zijn ethisch besef verliest als
hij in de drugshandel terecht komt. Met een nietsvermoedende vrouw die ‘healing
in de polder’ op wil zetten, een zoon die als enige het geheim kent en meestal
de verkeerde beslissingen neemt, een collega boer (mooie ingehouden rol van
Peter Paul Muller) die in hetzelfde schuitje zit, Oostblokkers die de criminele
dienst uit maken en dan loopt er ook nog een gestoorde ex-patient van Fokke rond
die zeer labiel is.
De gitzwarte humor en mooie vertolkingen pakken me direct. Geheimen,
leugens, wantrouwen en interessante wendingen maken het boeiend. Het is leuk om
te zien dat Fokke zo graag grip wil krijgen, maar daarin feilbaar blijft. Het
feit dat het niet altijd zo geloofwaardig is, dat Fokke wel erg gauw over een
moord heen stapt, maar ook alle kanten op schiet qua emoties en dat zijn vrouw
Machteld wel heel erg naïef is doet niet af van het feit dat serie toch leuk
genoeg is om naar te kijken. Het geeft de serie misschien juist dat eigen
gezicht, dat niet volmaakt maar wel interessant is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten