woensdag 4 september 2013

Hidden In The Woods (En Las Afueras De La Ciudad)


“Lo siguiente está inspirado en un hecho real”.

Moeder is dood, twee dochters blijven achter bij vader die in de drugshandel zit en de term vaderlijke liefde voorbij alle grenzen trekt waardoor een dochter zwanger wordt. Het kind dat geboren wordt lijkt zo weggelopen uit The Hills Have Eyes en wordt opgesloten en als beest behandeld. Jaren gaan voorbij waarin beide zussen worden misbruikt door de vader. De politie krijgt lucht van de zaak, waarna alle stoppen bij vaders doorslaan en hij achtereenvolgens de kettingzaag en de dubbelloops laat spreken, met de gevangenis tot gevolg. De dochters en het ‘missgeburt’ vluchten naar hun ‘cabin (hidden) in the woods’. De oudste dochter zoekt het lagerop om geld te verdienen en oompje zoekt ondertussen naar de verdwenen drugs die zijn mannen naar de boshut leiden.


Regisseur Patricio Valladares kreeg geld van de Chileense regering voor het maken van deze film. Men was in de veronderstelling dat Valladares een drama ging filmen, waarna de regisseur met zijn filmploeg de bergen in verdween om zonder toezicht een heftige exploitatiefilm ging maken waar de regering niet blij mee was. Incest, verkrachting, prostitutie, moord, drugs en zelfs kannibalisme. Het zijn voldoende elementen om exploitatie met een hoofdletter te kunnen schrijven. Zo jammer dat het een wat vervelende en saaie film is geworden. Op het dramatische vlak slepen de scènes zich voort met amateuristische acteurs die niet veel te zeggen hebben en wat er dan wordt gezegd is zeer plat. Het maakt daarbij niet uit wie er aan gaat, want de makers hebben vergeten de protagonisten iets mee te geven waardoor je met ze mee gaat voelen. De meiden hebben geen acteertalent en krijsen alleen maar veel. Als er dan actie komt, zie je eigenlijk niet genoeg en wordt de kans tot echte uitbuiting achterwege gelaten. Alsof de hete adem van de regering toch nog en beetje in de nek te voelen was. Hierdoor scoort de film op beide vlakken ondermaats. Opwindend wordt het nergens. Dat neemt niet weg dat de regisseur een tweede kans krijgt en bezig is met een remake met Michael Biehn in de hoofdrol. Laat hij in godsnaam in ieder geval die vervelende pianoscore vervangen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten