Wat voor cijfer zou je jezelf geven op een schaal van 1 tot
10, vraagt de nieuwe vriend van zijn moeder. Duncan weet het niet. Een zes zegt
hij, nadat Trent er op aan dringt. Ik zou je een drie geven, zegt Trent.
Dat Trent een lul is moge duidelijk zijn. Dat Duncan een
nerd is ook. Het wordt tijd dat deze veertienjarige voor zichzelf opkomt en
zelfvertrouwen krijgt. Dat het ‘lul-zijn’ van Trent wordt ontmaskerd zal
blijken. Dat het ‘nerd-zijn’ van Duncan is te veranderen ook. De manier waarop
dit alles zich voltrekt is een feest om naar te kijken.
Grootste gangmakers van dit feest zijn Sam Rockwell en
Allison Janney. Sam speelt Owen, een laidback lolbroek die werkt bij het
waterpark ‘Water Wizz’. Hij neemt Duncan onder zijn hoede en leert hem het
leven niet zo serieus te nemen en er van te genieten. Allison speelt Betty, een
gescheiden vrouw die altijd een drankje in haar handen heeft, zichzelf overal
voor uitnodigt en dan ook overduidelijk aanwezig is. “Press my laundry” bralt
ze vrolijk uit, als ze iemand een knuffel wil geven. Ze zijn de hilarische
blikvangers in een heerlijke film, waarbij ook de moeilijke, pijnlijke en
melancholieke momenten niet worden vergeten.
Een prima komedie met het hart en de lach op de juiste plek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten