Smashed

Dit is het verhaal van Kate. En Charlie. Dit getrouwde stel is verslaafd aan de drank. Ze staan er mee op en gaan er mee naar bed. Kate is schooljuffrouw en weet haar geheim voor de buitenwereld goed verborgen te houden. Charlie is schrijver en zit thuis. Als Kate voor de zoveelste keer ergens op straat wakker wordt nadat ze door de drank buiten westen is geraakt en merkt dat ze op school moet gaan liegen om niet door de mand te vallen begint ze door te krijgen dat “drinking leads to everything stupid that I do” en “things have gone from embarrassing to scary”. Ze wil stoppen, gaat naar een bijeenkomst van de AA en zet de eerste stap: toegeven dat ze een alcoholiste is.

Ze krijgt o.a. steun van haar vriend, die echter wèl door blijft drinken, wat tot botsingen en ruzies leidt. Dat ze van elkaar houden staat buiten kijf, maar ze komen in andere realiteiten, wat het onmogelijk maakt om met elkaar te leven.

Mensen drinken om te vergeten. Als je stopt moet je de problemen die er altijd al waren weer tegemoet treden. Ben je daar sterk genoeg voor? Krijg je voldoende hulp? Eerlijk zijn levert Kate weer nieuwe problemen op die ze dan toch maar weer weg wil spoelen met een dubbele whisky.

Dat drank meer kapot maakt dan je lief is moge duidelijk zijn. In Smashed zijn de lelijkste gevolgen van het probleem echter wat verzacht of buiten beeld gelaten. Dit is op zich niet onoverkomelijk. Er is gekozen voor dit duo. Je ziet geen ouders, familie, kennissen... Ze hebben alleen zichzelf er mee. Niemand drinkt zich dood, er zijn geen geldproblemen, geen kinderen die voor het leven getekend worden. Het maakt de film wel iets te zacht om een echt diepe indruk achter te laten. Aan de andere kant is de positieve boodschap wel oké. Waar de film in ieder geval in slaagt is het weergeven van de door alcohol doordrenkte staat van het stel, dat voor hen een alledaagse is, waar ze eigenlijk nog best goed mee om kunnen gaan. De grenzen van wat aanvaardbaar is verschilt per persoon en doet in dit geval de één besluiten er iets aan te doen, waarbij de ander dit onnodig acht.