Grootmoeder Soon-Yi reist naar het huis waar ze als jong
meisje heeft gewoond. Het gebied krijgt een nieuwe bestemming en ze kan het
huis verkopen. Vergezeld door haar kleindochter komen de herinneringen aan het
huis naar boven.
Het is een groot huis op het platteland waar ze 47 jaar
geleden naar toe verhuisde vanwege haar gezondheid. Een longprobleem vraagt om
schone lucht die ze hier in volle teugen tot zich kan nemen. Met haar kleinere
broertje en zusje en haar moeder neemt ze haar intrek in het huis. Als snel
ontdekt Soon-Yi een totaal verwilderde en uitgehongerde jongen die alleen
grommende geluidjes maakt. Geschikte opvang blijkt niet zo gemakkelijk te
regelen, dus neemt de moeder van Soon-Yi de jongen zolang op in het gezin, na
een flinke wasbeurt. Soon-Yi vindt het maar niets dat de jongen er is en dat
hij geen manieren heeft. Toch vindt ze een manier om met hem om te gaan door
middel van een hondentrainingsboek, dat effectief blijkt. Hij leert snel,
krijgt een naam (Chul-Soo) en iedereen kan het goed met hem vinden. Als er
echter gevaar dreigt, komt zijn harige aard tevoorschijn.
A Werewolf Boy is
een geslaagde variant op het weerwolf verhaal, dat qua basis eigenlijk meer
lijkt op een combinatie van Greystoke en The Incredible
Hulk. Het civiliseren van een wild mens dat van gedaante veranderd als
hij kwaad wordt. De film kent grappige momenten, zoals wanneer de jongen begint
te huilen bij volle maan, hij op zijn kop krijgt omdat hij zo veel lawaai maakt.
De wisselwerking tussen Soon-Yi en Chul-Soo is uiterst zoet en lief weergegeven.
Maar het drama ligt op de loer als al snel duidelijk wordt dat één persoon hem
liever ziet verdwijnen. En hoewel één slechterik genoeg ellende kan aanrichten
is het verfrissend om te zien dat de meeste betrokkenen een objectieve blik
kunnen behouden. Dat neemt niet weg dat de film afstevent op een tragische
ontknoping en een zeer ontroerend einde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten