Resolution

Justin Benson en Aaron Moorhead, makers van Resolution zijn aanwezig en danig onder de indruk van de volle zaal filmbezoekers. Hun film. Ze zetten meteen de toon als ze ons bedanken voor het kiezen voor hun film in plaats van Jurassic Park 3D, die in zaal 1 draait. Luid gejoel valt hen ten deel en de handen gaan in de lucht als Aaron een foto van ons maakt.

De film begint hilarisch. Korte shots van een totaal verward man aan de crack met een shotgun in zijn handen midden in de natuur. Geen goede combinatie, maar gelukkig vallen er geen gewonden en is het vooral heel grappig om te zien. Niets is wat het lijkt (zoals wel meer in deze film) want het blijkt een opname te zijn die wordt bekeken door een man op zijn laptop. De twee mannen zijn vrienden. Michael ziet zijn vriend Chris aan de drugs ten onder gaan en besluit nog één drastische poging te wagen om hem er voorgoed vanaf te helpen. Hij zoekt hem op in een ‘cabin in the woods’ (daar is ie weer), ketent hem vast en laat hem ‘cold turkey’ gaan. Michael heeft er een week voor uitgetrokken. Om de tijd te doden maakt hij wandelingetjes in de buurt waarbij hij stuit op vreemde oude foto’s, super 8 films en grammofoonopnames. Het lijken mini verhaaltjes met telkens een slecht einde. Voor wie dit is bedoelt wordt duidelijk als Michael boodschappen op de deurmat vindt en de inhoud persoonlijk wordt.    

  

Het knappe van de film is dat het een tragische situatie (aan drugs verslaafde vriend) heel realistisch en grappig neer weet te zetten en tegelijkertijd een soort van duistere schaduw van geheel andere orde over alles laat komen, die even bizar als naargeestig is. This is some fucked up shit! Dat dit lukt is te danken aan de karakters van de twee hoofdpersonen, die gewoon op de verkeerde plek op het verkeerde tijdstip zijn. Verder geven de makers je constant speldenprikken, hints dat er meer aan de hand is, terwijl je er de vinger niet goed achter kunt krijgen wat het dan is. De boel wordt daarnaast nog opgefleurd door een aantal kleurrijke personages die hier en daar opduiken.

Het regisseursduo uit Los Angeles weet een knappe film af te leveren, die sterk is in eenvoud, boeit door de vertolkingen en intrigeert door het onverklaarbare. Resolution is opgenomen in slechts 18 dagen (met nog vele weekenden werk aan de ‘found footage’), vertellen ze na afloop. En of we nog een keertje willen poseren voor de foto, die is mislukt omdat hij voor de film te zenuwachtig was. Geen probleem, de handjes gaan opnieuw in de lucht. Of er nog vragen uit het publiek zijn. Als het na één vraag stopt vraagt Aaron zich hardop af hoe we na het zien van deze film geen vragen kunnen hebben en hij wijst iemand uit het publiek aan waarvan hij vermoed dat die een vraag op zijn lever heeft. De verraste persoon wordt gered door een ander, met een vraag over de locatie. Blijkt dat het script is uitgeschreven rond deze locatie, waar alles inderdaad binnen loopafstand te vinden was. Nog een vraag? Justin loopt naar de eerste rij, gaat zitten en steekt zijn hand op. Hij heeft nog twee vragen. "Are you still single"? "Yes I Am"!  Het onderstreept de grappige karakters van beider mannen, waarvan ze waarschijnlijk een groot deel in hun filmische hoofdfiguren hebben gestoken. Hun bezoek aan Amsterdam is te volgen via Twitter (Justin en Aaron).

Stemoordeel: goed