Raze

Zoë Bell. De Nieuw-Zeelandse stuntvrouw die zichzelf in de kijker speelde in Deathproof  van Tarantino en nu de hoofdrol speelt in het mede door haar geproduceerde Raze. Ze speelt een stoere chick die net als een boel andere vrouwen is ontvoerd en vastgezet in een gevangenis. Ze moeten tegen elkaar vechten. Maar dit zijn geen ‘bitchfights’ waar aan haren wordt getrokken, dit zijn keiharde en meedogenloze gevechten op leven en dood. Waarom? Omdat de slachtoffers via een dwangmodel niets te kiezen hebben en wel moeten. Omdat de spelleiders zich Griekse goden wanen en spelen organiseren voor de welgestelden ter vermaak, met als uitkomst een nieuwe Maenad.

Die laatste term is het meest intelligente dat deze film te bieden heeft, want het gaat natuurlijk om de gevechten tussen de vrouwen, die in ruime mate voorbij komen. Cody vs. Marissa, Jamie vs. Teresa, etc. etc. Een lange reeks van vrouwen die elkaar verrot slaan. Pretentielozer dan dit wordt het niet en als het je ding is, dan kom je aan je trekken. Wat mij betreft wordt het al gauw saai, vanwege het gebrek aan variatie, diepgang, spanning en verrassingen.

De groep (waaronder meer Deathproof oudgedienden als Rosario Dawson en Tracie Thoms) dunt snel uit en ontsnappen lijkt onmogelijk. Het wachten is dan ook op dat onmogelijke en de wraak die daaruit zal volgen, maar niet voordat die ene bitch die wèl van het vechten geniet een koekje van eigen deeg krijgt natuurlijk. En nee, daar verklap ik niets mee want dat was bij voorbaat duidelijk.

Het is een echte B-film en daar is op zich niets mis mee. Verstand op nul en knallen voor de meiden, verstand op nul en ontvangen voor de kijker. Eén ding is zeker, Zoë Bell = Bad Ass en het einde van de film kan ik dan ook wel weer appreciëren.

Ps. De grootste shock tijdens het kijken kwam bij het weerzien van Sherilyn Fenn, die ooit een onuitwisbare indruk achter liet als de wonderschone Audrey Horne in Twin Peaks, die liet zien dat ze het waard was om in een bordeel te werken door een kers in haar mond te stoppen en na enige arbeid met haar tong het steeltje van de kers in de knoop op tafel legde! God, wat is ze een… propje geworden!