Top Of The Lake

(1^e seizoen, 7 afleveringen, 50 min, IMDb 7,6)

In de prachtige regio Southern Lakes in Nieuw Zeeland speelt zich een drama af rond een ijskoud meer. Een 12 jarig meisje blijkt ongewild zwanger en verdwijnt niet veel later. Is Tui verkracht, wie heeft dit op zijn geweten en waar is ze gebleven? Het zijn vragen waar rechercheur Robin Griffin antwoord op probeert te vinden. Het feit dat er overeenkomsten zijn met wat Robin ooit zelf is overkomen maakt het dat de zaak zo persoonlijk voor haar wordt. Alcohol en de confrontatie met haar (levende) demonen maken het er niet gemakkelijker op, hoewel het onderzoek tevens een verwerkingsproces is, waarbij de aandacht naar zowel dat onderzoek maar zeker ook naar alle betrokkenen met hun onderlinge contacten, problemen en gevoelens uit gaat.

Naast Robin en de lokale politie zijn er grofweg drie partijen. De vader van Tui (een intense rol van Peter Mullen) en zijn zoons die zich niet altijd aan de wet houden. Dan zijn er de probleemkinderen, die onder toezicht werken in een koffiehuis en een hechte en loyale groep vormen, waar geen volwassene tot door kan dringen. Als laatste is er een groep vrouwen die onder leiding van GJ (een ongrijpbare Holly Hunter) is neergestreken bij het meer. Het zijn hulpbehoevenden die antwoorden zoeken en die af en toe krijgen van GJ, die als voorzienige guru recht voor zijn raap adviezen geeft die soms best confronterend zijn. Hun plekje heet ‘Paradise’ en is een soort neutrale grond waar personen van welke partij ook soms komen buurten, op zoek naar seks, antwoorden of gewoon wat aandacht.

Top Of The Lake is geschreven en geregisseerd door Jane Campion en laat zien hoe ingrijpende gebeurtenissen het leven kunnen bepalen, beheersen, waarbij de kracht van het individu, de solidariteit van vrienden, de puurheid van kinderen en verdorvenheid van de volwassen mens een belangrijke rol spelen. De rol van Robin wordt gespeeld door Elisabeth Moss, die een mooie combinatie van sterk en breekbaar laat zien.

De titel geeft al aan dat de ijzige kalmte van het oppervlak heel wat te verbergen heeft. Als echter het allerlaatste muntje valt openbaart zich wat er diep verscholen op de bodem lag. Dat is afgrijselijk en om stil van te worden. Een uitermate goede serie, die je even de tijd moet geven, maar die aan het einde al je opmerkzame gedachten samenvoegt en begrijpelijk maakt op gruwelijke wijze.