De laatste film die ik dit festival zal zien. Een ellendige
zit wordt het.
De artistieke aanpak pakt me totaal niet. Waar kan dat aan
liggen? Waar de lang aangehouden shots van Dernière Séance
broeien van spanning, laten de opnames in dit witte vierkant me koud. Een 1984-achtige wereld, maar dan uitgeblust
en suf. Hoewel de relatie tussen een man en vrouw centraal staat, met een op zich
vrij banaal gegeven overigens, wordt deze niet echt uitgediept. Daarbij kent de
nieuwe wereld een tegenstelling die ik niet begrijp. Het leven volgens de norm
wordt geëist, maar degenen die de zorgen
op naleving er van verwachten dat mensen juist ‘out of the carré blanc’
denken.
Wat willen ze nu eigenlijk?
Het kan me niet veel schelen. Als de toekomst net zo
hopeloos is als deze film, geef me dan meteen een touw.
Na afloop zijn er een paar mensen die applaudisseren. Zijn
ze blij dat de film is afgelopen? Dit is waarschijnlijk een film die het
publiek in tegenpolen verdeelt, waarbij ik dan aan de negatieve zijde zit.
Stemoordeel: hopeloos
Geen opmerkingen:
Een reactie posten