Quantum decoherence. Een kat zit
in een doos met een bak eten met gif. Als je de doos open maakt kan de kat
levend of dood zijn. Zolang de doos niet is geopend bestaan beide mogelijkheden
naast elkaar. Pas als de doos open gaat is er één uitkomst.
Een diner met oude vrienden. Gezellig praten, drinken, eten.
Persoonlijke verhalen, grapjes en natuurlijk aandacht voor de komeet die langs
de aarde komt en wat diens effect kan zijn. Dat er geen mobiel bereik is of
internet was al duidelijk, maar als alle stroom uitvalt ontstaat er toch lichte
paniek. Alleen bij één huis verderop is nog licht. Twee gaan een kijkje nemen.
Vanaf dan ontstaat er een chaos van parallellen en meerdere realiteiten, waarin
de groep zichzelf meer dan eens voorbij ziet komen. Who am I? Who are you?
Hoeveel realiteiten kun je aan. In welke hoor ik thuis? In welke wil ik thuis
horen…
Hoewel niet alle acties misschien even logisch zijn en er soms
wat opzichtige trucs worden toegepast om verschillen weer te geven, of het
verhaal de goede kant op te krijgen is het uitgangspunt fascinerend en moet je
je hoofd er goed bij houden om alle ontwikkelingen te volgen. Met een groep van
acht mensen heb je verschillende reacties op de gebeurtenissen, die elk weer
van invloed zijn op wat er ‘in de doos’ gebeurt. Op een gegeven moment heb je
als kijker een punt bereikt waarop het spel met eindeloze varianten een warboel
dreigt te worden en je je aan kunt sluiten bij wat één van de acht uitroept: “none
of this is making any sense”. Maar dan neemt iemand een beslissing die de focus
terug brengt met een interessante uitkomst.
Stemoordeel: goed
Geen opmerkingen:
Een reactie posten