Een vader en dochter leven op een boerderij. Er komt een man
bij die een handje helpt. Vader heeft zo zijn bedenkingen over deze man. Het
meisje flirt met hem. De dingen nemen hun loop. Als de echtgenote van de man op
bezoek komt lopen de zaken langzaam maar zeker uit de hand.
Dit is een experimentele film. Onscherp gefilmd, buiten
kader, veelal vanaf de rug, met veel aandacht voor detail. Het zonlicht dat weerkaatsend
via het water op het zolderdak danst, schaduwen op de muur, een hele zwerm
vliegen in de nek van een koe in de zomerse warmte, dauwdruppels in een spinnenweb.
Het doet denken aan films van Terrence Malick (The
Tree Of Life) en Carlos Reygadas (Stellet
Licht). Ook het geluid speelt een grote rol. Versterkt, verzwakt, met
dissonante violen of abrupt eindigend.
Er is weinig conversatie, veel kijken en fantaseren. Er
heerst een dromerige, sensuele sfeer, soms speels, soms broeierig, maar altijd blijft
je aandacht er bij. Ergens wringt er iets, iets dat verwarring opwekt en een gevoel
van ontij. In de voice over spreekt een vrouw over haar liefde. Dit is een film
over liefde, maar met alle lelijkheid die daarbij kan horen. De gewelddadige
uitbarsting aan het einde laat daar geen misverstand over bestaan.
Stemoordeel: goed
Geen opmerkingen:
Een reactie posten